1. U zupełnie zdrowego kota, bez objawów jakichkolwiek chorób Daje nam prawie 100% gwarancję, że kot jest zdrowy i nie jest nosicielem wirusa. „Prawie”, ponieważ żaden test, czy to w medycynie czy w weterynarii, nigdy nie daje nam takie pewności 2. U kota z objawami wskazującymi na białaczkę kotów. Przyczyny grzybicy rąk. Istnieje wiele różnych gatunków dermatofitów, które mogą powodować grzybicę dłoni. Najczęstsze mają upodobanie do ludzi (grzyby antropofilne) i obejmują: Trichophyton rubrum ( T.rubrum ), który jest najczęstszą przyczyną zakażeń grzybiczych skóry u ludzi. Trichophyton interdigitale. Aby sprawdzić płeć kota, najłatwiej zrobić to poprzez zajrzenie pod ogon. Jak rozpoznać płeć małego kota, czyli średnik i dwukropek. Rozpoznanie płci u dorosłego kota nie jest problematyczne, o ile tylko uda nam się zajrzeć mu pod ogon. U dorosłego, niewykastrowanego kocura najwyraźniejszą oznaką płci są jądra. Objawy grzybicy u kota. Grzybica u kotów przebiegać może w różny sposób, a objawy nie zawsze jednoznacznie na nią wskazują. Typowymi dla grzybicy symptomami są świąd oraz miejscowe wyłysienia pokrywające się charakterystycznymi szarymi łuskami i strupami. Zmiany chorobowe ogniskują się przeważnie na okolicach głowy, uszach Grzybica paznokci u rąk. Wśród infekcyjnych chorób paznokci zdecydowanie przeważają zakażenia grzybicze, które mogą stanowić nawet do 50% wszystkich patologicznych zmian paznokciowych. Grzybica paznokci u rąk spowodowana jest działaniem grzybów chorobotwórczych. Za jej rozwój odpowiadają w dużej mierze drożdżaki z rodzaju inspirasi tata letak foto polaroid di dinding. Grzybica to chyba jedna z najpowszechniejszych kocich chorób. Zarazić się nią bardzo łatwo, a leczenie jest wyjątkowo żmudne i uciążliwe. Dlatego grzybicy zdecydowanie lepiej jest zapobiegać i na szczęście są na to pewne sposoby. Zobaczmy więc, jak można uchronić kota przed grzybicą, jak rozpoznać pierwsze objawy zakażenia i na czym polega leczenie tego schorzenia. Grzybica skóry u kotów Gdzie kot może zarazić się grzybicą? Grzybica to wysoce zakaźna choroba wywoływana przez pasożytnicze grzyby z rodzaju Microsporum canic, Trichophyton lub Epidromophyton, które bytują na skórze czworonogów pożywiając się substancjami odżywczymi z komórek. Ich zarodniki przenoszą się z łatwością pomiędzy chorymi zwierzętami różnych gatunków oraz ludźmi. Na zakażenie narażone są zwłaszcza koty bardzo młode, starsze lub osłabione chorobą. Zarodniki grzybów przenoszą zarówno drogą bezpośrednią, jak i pośrednią. Nasz mruczek może więc zarazić się poprzez kontakt z innym chorymi zwierzakiem lub korzystając z jego legowiska, koca, miski czy szczotki do pielęgnacji sierści. Nosicielami zarodników mogą być także pchły, kleszcze, wszy oraz muchy. Na grzybicę chorują najczęściej koty wychodzące, jako że mogą mieć kontakt z kotami dzikimi i wolnożyjącymi. Choroba dokucza także kotom długowłosym, ponieważ trudno usunąć z ich sierści wszystkie zarodniki. Zachorowaniu sprzyja także dieta uboga w białko oraz witaminy, złe warunki życia oraz wszelkie mechaniczne urazy skóry, takie jak otarcia, oparzenia czy zadrapania. Objawy grzybicy u kota Grzybica u kotów przebiegać może w różny sposób, a objawy nie zawsze jednoznacznie na nią wskazują. Typowymi dla grzybicy symptomami są świąd oraz miejscowe wyłysienia pokrywające się charakterystycznymi szarymi łuskami i strupami. Zmiany chorobowe ogniskują się przeważnie na okolicach głowy, uszach, opuszkach łap oraz kończynach zwierzaka. Na pozbawionych sierści miejscach mogą wystąpić zaczerwienienia lub pęcherzyki ropne. Sierść zaatakowana przez grzyb staje się matowa, często przetłuszczona. Na skórze kota może pojawić się także łupież, zmiany zapalne lub rany jątrzące się na skutek ciągłego drapania (przeczytaj, co zrobić, gdy kot ciągle się drapie KLIK). W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych objawów, należy jak najszybciej zgłosić się z pupilem do weterynarza. Jak leczyć grzybicę u kota? Jeśli podejrzewamy grzybicę skóry u kota », w żadnym wypadku nie powinniśmy leczyć jej na własną rękę. To wyjątkowo uciążliwa i wysoce zakaźna choroba, która przenosi się również na ludzi. Wizyta u weterynarza jest więc niezbędna. W terapii grzybicy u kota używa się przeważnie leków doustnych oraz preparatów działających miejscowo. Pełna kuracja może trwać nawet kilka miesięcy i często należy kontynuować ją jeszcze przez jakiś czas po ustąpieniu objawów. Zmienione chorobowo miejsca należy smarować specjalnymi preparatami przeciwgrzybiczymi, w postaci kremów, maści, żelów lub płynów. Poza środkami doustnymi i miejscowymi kotu można podawać także suplementy wzmacniające odporność zawierające kwasy omega-3 i omega-6. Może to być na przykład tran, olej lniany lub olej z łososia ». Pamiętajmy jednak, by skonsultować to z weterynarzem i ściśle przestrzegać jego zaleceń. ↓ OLEJ Z ŁOSOSIA DLA PSA ↓ Mając w domu chorego zwierzaka musimy także zadbać o czystość i higienę otoczenia. Warto na bieżąco odkażać pomieszczenie, w którym przebywa pupil, zdezynfekować jego legowisko oraz wszystkie przybory do pielęgnacji jego sierści. ↓ AKCESORIA DO CZESANIA KOTA ↓ Jak ochronić kota przed grzybicą? Od jakiegoś czasu dostępna jest także specjalna szczepionka przeciw grzybicy dla kota. Warto aplikować je zwłaszcza kotom wychodzącym oraz tym, które mają kontakt z innymi zwierzakami. W profilaktyce ogromną rolę odgrywa także higiena, zwłaszcza jeśli mamy w domu więcej niż jednego czworonoga. Pamiętajmy, by regularnie prać posłania i koce, na których wylegują się koty. Dbajmy o to, by miseczki zwierzaków zawsze były czyste, to samo dotyczy wszelkich szczotek i grzebieni. Każdy kot powinien mieć własne akcesoria do szczotkowania sierści, które po użyciu zawsze należy zdezynfekować. Nie zapominajmy o systematycznym wyczesywaniu futerka pupila, od czasu do czasu warto także zaserwować mu porządną kąpiel. ↓ SZAMPONY DLA KOTA ↓ Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+ Fot. rodrigobellizzi / Opublikowano: 13:05Aktualizacja: 13:28 Przy grzybicy skóry często stosuje się leczenie domowymi sposobami lub maściami dostępnymi bez recepty w aptece. Warto jednak każdą zmianę grzybicową skonsultować z lekarzem dermatologiem. Skieruje on pacjenta na badania posiewowe, które dadzą odpowiedź na pytanie, jaki rodzaj grzyba spowodował schorzenie. Wówczas przepisane leki będą bardziej skuteczne, a leczenie potrwa krócej. Rodzaje grzybic skóryJak wygląda grzybica skóry?Grzybica skóry ‒ leczenieGrzybice skórne u dzieci Grzybica skóry może dotyczyć niemal każdej części ciała, zarówno tej suchej, jak i pokrytej błoną śluzową. Grzybica skóry głowy wywoływana jest przez dwa rodzaje grzybów chorobotwórczych – drożdżaki i dermatofity. Warto zaznaczyć, że patogeny te różnią się mechanizmem działania na człowieka. Dermatofity mogą naturalnie bytować na różnych obiektach (zwierzętach, ziemi i różnych przedmiotach) i przenoszone są na człowieka w wyniku braku higieny. Drożdżaki z kolei występują w organizmie człowieka, ale uaktywniają się tylko wówczas, gdy dochodzi do obniżenia odporności. Dlatego też grzybica na skórze może pojawić się w czasie przeziębienia, infekcji wirusowej lub przedłużającej się antybiotykoterapii. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Twój mikrobiom, 30 kaps. 79,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Rodzaje grzybic skóry Jedną z odmian grzybicy jest grzybica skóry gładkiej, czyli drobnozarodnikowa. Przy tym rodzaju grzybicy skóry objawy obejmują drobną łuszczycę, stan zapalny, niewielkie wykwity w formie pierścieni oraz zapalenie i rogowacenie mieszków włosowych. Obserwuje się ją przede wszystkim na barkach, szyi, karku oraz klatce piersiowej. Grzybica drobnozarodnikowa powodowana jest przez grzyby z rodziny Miscosporum pochodzenia zwierzęcego i może być przenoszona przez koty i psy. Grzybica skóry twarzy, która długo pozostaje nieleczona, może przekształcić się w chorobę przewlekłą. Wykwity przenoszą się wówczas z twarzy na inne części ciała. W najbardziej zaawansowanych chorobowo sytuacjach mogą pojawić się białe plamy na skórze, szczególnie w pachwinach, na pośladkach i kończynach dolnych. Aby wiedzieć, jak wygląda grzybica skóry bez białawego nalotu na stopach czy dłoniach, należy odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Po pierwsze, warto przyjrzeć się dokładnie skórze i stwierdzić, czy nie jest ona zaczerwieniona i sucha. Przy grzybicy skóry stóp między palcami mogą znajdować się drobne pęcherzyki (głównie między czwartym a piątym palcem). W przypadku grzybicy skóry dłoni dochodzi często do nadmiernego łuszczenia się naskórka, a nawet silnego rogowacenia, co może sprawiać, że skóra schodzi z dłoni całymi płatami. Zobacz także Grzybica skóry ‒ leczenie W przypadku grzybicy skóry leczenie może trwać od kilku do kilkunastu tygodni. Wszystko zależy od rodzaju grzyba atakującego skórę oraz stopnia zaawansowania choroby. Jednokrotne zakażenie często powoduje nawroty, co może skutkować nadkażeniami oraz rozwojem innych chorób ogólnoustrojowych. Skuteczne leczenie opiera się na przyjmowaniu leków z substancjami grzybobójczymi, zwykle w postaci maści, żelu, aerozolu, kremu lub płynu do smarowania. Lekarz powinien skierować pacjenta na badania posiewowe, dzięki którym będzie mógł przepisać lek dedykowany do danego rodzaju grzyba. Przy łagodnych stadiach grzybicy skóry gładkiej, leczenie trwa krótko – od tygodnia do dwóch. Bardziej zaawansowane lub przewlekłe stadia zakażeń grzybiczych wymagają długotrwałego leczenia – nawet do kilku miesięcy. Aby zastosować leczenie domowymi sposobami, należy najpierw skonsultować się z lekarzem. Do sprawdzonych i skutecznych metod należy np. moczenie skóry w ciepłej wodzie z dodatkiem olejków eterycznych, aloesu lub naparu z rozmarynu. Grzybice skórne u dzieci Grzybica skóry u dzieci nie należy do rzadkości. Maluchy zarażają się nią na przykład na basenie, na sali gimnastycznej lub przez korzystanie ze wspólnych ręczników lub akcesoriów do włosów. Ryzyko zarażenia się grzybem wzrasta przy kontakcie z zakażonym zwierzęciem. Nie bez znaczenia jest także długie leczenie farmakologiczne glikokortykosteroidami lub lekami immunosupresyjnymi, a także współwystępowanie cukrzycy. Okazuje się, że grzybica wieku dziecięcego dotyka częściej chłopców niż dziewczynki. Grzybica skóry owłosionej u dzieci objawia się miejscowym przerzedzeniem włosów i łysieniem. W obrazie klinicznym widać, że miejsca te są zaczerwienione i pokryte rumieniem. Włosy są znacznie osłabione przez zarodniki i grzybnie. Kiedy grzybica owłosionej skóry głowy przenosi się na kark lub twarz, często przebiega z ropnym obrzękiem, co wydłuża okres leczenia. U niemowląt grzyby z rodzaju Candida mogą wywoływać pieluszkowe zapalenie skóry, co spowodowane jest kontaktem z wydzielinami i specyficznymi warunkami panującymi w miejscu noszenia pieluszek (ciepło oraz wilgoć). Aby zapobiec pieluszkowemu zapaleniu powodowanemu przez grzyby, warto regularnie przecierać pupę niemowlaka chusteczką nasączoną delikatnym środkiem pielęgnującym, a także zasypywać ją pudrem, który wchłonie wilgoć. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Paulina Kłos-Wojtczak Obecnie prowadzę badania nad wpływem drażnienia nerwu błędnego na procesy pamięci u ludzi i zwierząt. Współpracuję jako redaktor naukowy z magazynami "Wiedza i Życie", "Sekrety medycyny", "Świat mózgu" oraz portalem Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Grzybica u psa to choroba, którą łatwo pomylić z innymi problemami skórnymi. Jakie są jej przyczyny i jak wygląda proces leczenia? Grzybica u psa – podstawowe informacje Grzybica u psa to jeden z najczęściej występujących u tych czworonogów problemów skórnych. Może ją wywoływać ponad 300 różnych gatunków grzybów, jednak najczęściej są to grzyby drożdżopodobne lub dermatofity (czołowym “winowajcą” grzybic jest microsporum canis). Wywołują one dermatofitozy – grzybice powierzchniowe włosa i naskórka. Na pojawienie się grzybicy u psa narażone są w dużym stopniu te zwierzęta, u których występuje chwilowe obniżenie odporności – u psów całkowicie zdrowych również występują na powierzchni skóry grzyby drożdżopodobne, jednak nie wywołują one stanu choroby – ich nadmierne namnożenie, a w konsekwencji pojawiający się stan zapalny, są wynikiem innych problemów psa, które najczęściej będą pierwotną przyczyną grzybicy u psa. Grzybica u psa jest niestety zoonozą – chorobą o charakterze odzwierzęcym, która może przenieść się również na opiekuna czworonoga. Z tego powodu przy podejrzeniu wystąpienia u psa grzybicy należy zachować szczególną ostrożność i upewnić się, że przestrzega się wszelkich środków zapobiegawczych, takich jak prawidłowa higiena rąk po kontakcie ze skórą pupila. Najczęściej występującą przyczyną wystąpienia grzybicy u psa jest bezpośredni kontakt – dotyczy to zarówno innych, zarażonych zwierząt (mogą to być inne psy, jeśli zwierzęta żyją w dużym skupisku, ale także inne gatunki, jak np. długowłose koty), jak i przedmiotów. W tym ostatnim przypadku do zarażenia może dojść przez kontakt np. z legowiskiem, kocykiem, zabawką czy innym elementem wyposażenia, z którym styczność miało inne zarażone zwierzę. Za wystąpienie grzybicy u psa mogą też być odpowiedzialne pasożyty takie jak wszy, wszoły, pchły oraz muchy. Niektóre sytuacje powodują, że pies jest dużo bardziej narażony na wystąpienie grzybicy. Chodzi tu przede wszystkim o obniżoną odporność, która może być łączona np. z występującą u psa chorobą przewlekłą lub przyjmowaniem leków immunosupresyjnych, ale także bardziej tymczasowymi przyczynami, jak cieczka czy moment wzmożonego stresu. Grzybica łatwiej rozwija się także w miejscach, w których skóra jest z jakiegoś powodu uszkodzona, np. w wyniku urazu mechanicznego. Jej pierwotną przyczyną może także być reakcja alergiczna. Grzybica u psa – objawy Objawy grzybicy u psa mogą z jednej strony być stosunkowo łatwe do wychwycenia, ponieważ zmiany wywoływane chorobą są widoczne gołym okiem. Z drugiej strony objawy mogą w dużym stopniu pokrywać się z tymi, które występują w przypadku innych chorób skóry u psa. Uwagę opiekuna powinno zdecydowanie zwrócić pojawienie się na skórze psa łysych fragmentów. Ich kształt przypominał będzie prawdopodobnie owal, a skóra będzie w tym miejscu złuszczona i pokryta dziwnie wyglądającym, szarym nalotem. W środku tego łysego “placka” widoczne mogą też być inne objawy, jak podrażnienie i zaczerwienienie albo strupy. Włosy stają się łamliwe i kruche, przy czym same cebulki nie ulegają zniszczeniu – włos łamie się po prostu tuż przy skórze i to właśnie powoduje wrażenie łysienia. Czasami pies może się drapać, jednak nie zawsze grzybicy towarzyszył będzie prowokujący go tego świąd. Inną komplikacją jeśli chodzi o objawy jest możliwość wystąpienia u psa tzw. grzybicy uogólnionej. W tym wypadku nie uda się zaobserwować pojawiających się na ciele wyłysień i jedyną podpowiedzią, że pies może mieć grzybicę, będzie wystąpienie u niego łupieżu. Grzybica u psa – diagnoza W przypadku podejrzenia wystąpienia grzybicy u psa wizyta w lecznicy weterynaryjnej jest niezbędna – tylko specjalista będzie w stanie prawidłowo określić, czy w danym przypadku przyczyną problemu rzeczywiście jest grzybica czy też bardziej prawdopodobnym rozwiązaniem jest inna choroba skóry. Często do postawienia odpowiedniej diagnozy wystarczy uważne zbadanie psa i przyjrzenie się jego zmianom skórnym. Jeśli to nie wystarczy, światło ultrafioletowe i badanie tzw. lampą Wooda może pomóc w zlokalizowaniu i zidentyfikowaniu określonych rodzajów dermatofitów. Pomocne może się także okazać pobranie zeskrobiny z widocznie chorych miejsc na skórze, a także trichogram czyli badanie włosa pobranego z takiego obszaru. Grzybica u psa – leczenie Leczenie grzybicy u psa będzie w dużym stopniu uzależnione od jej dokładnego rodzaju oraz od dobrego zdiagnozowania pierwotnej przyczyny jej wystąpienia, a co za tym idzie – leczenia lub profilaktyki z tym związanej. Jeśli zmiany skórne nie są zbyt rozległe, możliwe będzie zastosowanie jedynie leczenia miejscowego. Tego rodzaju środki przeciwgrzybicze występują w różnych postaciach, jako maści, szampony czy preparaty w sprayu. Kiedy indziej lekarz weterynarii może zalecić leczenie ogólne, w wypadku którego leki przeciwgrzybicze podawane są doustnie w postaci tabletek. Niestety takie rozwiązanie nie jest pozbawione wad – tego rodzaju środki farmakologiczne mają niekorzystny wpływ na niektóre narządy wewnętrzne, jak nerki czy wątroba. Przy stosowaniu leczenia ogólnego grzybicy u psa należy więc dodatkowo wykonywać badania takie jak morfologia – pozwolą one sprawdzić czy u psa nie występują żadne niepokojące objawy, mogące wskazywać na uszkodzenie narządów. Niestety nie istnieją domowe sposoby leczenia grzybicy u psa – tylko lekarz weterynarii jest w stanie stwierdzić, co jest dokładną przyczyną choroby i w jakim stadium zaawansowania jest, a następnie dobrać na tej podstawie odpowiednie środki i zdecydować o ogólnej bądź miejscowej metodzie leczenia. Zapisz się na newsletter! fot. Fotolia Grzybica u psów i kotów – przyczyny zachorowań Najczęstszym czynnikiem wywołującym grzybicę u psów i kotów jest grzyb wielokomórkowy z rodzaju Microsporum canis. Chorobę może spowodować bezpośredni kontakt zdrowego zwierzęcia z chorym osobnikiem, ale również spotkanie z nosicielem grzyba. Zakażenie następuje, gdy zarodniki lub fragmenty grzyba osiądą na powierzchni skóry. Pasożyt może w szybkim tempie rozprzestrzenić się w głąb naskórka i w torebki włosowe, prowadząc do silnego stanu zapalnego. Szerzeniu się grzybicy u psów i kotów sprzyja używanie przez zwierzęta wspólnych legowisk, zabawek, przebywanie wielu osobników w jednym miejscu (np. w czasie wystaw, w hodowlach lub schroniskach), ale również występowanie pasożytów takich jak pchły czy wszy. Na zakażenie podatne są przede wszystkim młode i osłabione zwierzęta. Przyczyną może być także zła dieta, brak dbałości o higienę oraz złe warunki środowiskowe (wysoka wilgotności i temperatura). Objawy grzybicy u psów i kotów Grzybica u zwierząt kojarzy się z nieprzyjemnym widokiem łysiny, strupów i łuszczącej się skóry, jednak w pierwszym stadium choroby objawy są prawie niewidoczne. Grzybica ujawnia się poprzez miejscowe przerzedzenia włosów lub ich krótszą długość w niektórych miejscach. Często także skóra poddana zmianie grzybicznej jest zaczerwieniona lub zgrubiała. Dopiero gdy zwierzę samo nie poradzi sobie z chorobą lub będzie źle leczone, mogą wystąpić poważne, rozległe zmiany na skórze (np. strupy i zakażenia ropne). Problemy grzybiczne u psów i kotów występują najczęściej w okolicy głowy, pyska, pośladków i w bocznych partiach ciała. Grzyb może atakować także pazury. Polecamy: Dlaczego koty ukrywają ból? Leczenie i profilaktyka grzybicy Jeszcze niedawno grzybica budziła grozę u właścicieli zwierząt domowych przede wszystkim z obawy przed brakiem skutecznych sposobów leczenia oraz możliwością zarażenia się. Dziś na ratunek pupilom i ich opiekunom przychodzą liczne preparaty. Diagnoza, wybór leków i sam proces leczenia powinien zależeć od lekarza weterynarii prowadzącego zwierzę. Gdy podejrzewamy wystąpienie grzybicy skórnej u naszego psa lub kota, lepiej nie podejmujmy się samodzielnego leczenia. W wielu przypadkach możemy zaszkodzić zwierzętom – mówi Łukasz Ogrodowczyk, ekspert firmy OVER ZOO. Kiedy na skórze dochodzi do zmian łagodnych, ich leczenie polega na miejscowym użyciu specjalistycznych preparatów przeciwgrzybiczych w postaci maści lub areozolu. Przykładem jest polski preparat Myco-Stick, który może pomóc w leczeniu grzybicy skóry zarówno u psów, jak i kotów. Odpowiednio dobrane składniki, nanocząsteczkowy koloid miedzi, naturalny olejek z drzewa herbacianego posiadają właściwości zdrowotne, a wyciąg z propolisu chroni miejsca zmienione chorobowo oraz wspomaga proces gojenia ran. Innym preparatem jest Myco-Dermis ze specjalistycznej linii Vet-line, który można zakupić w przychodniach i klinikach weterynaryjnych. W przypadku, kiedy leczenie miejscowe nie wystarcza, stosuje się leczenie ogólne w postaci preparatów doustnych. Wówczas leki podaje się przez kilka tygodni lub miesięcy. Gdy zwierzę zachoruje, należy odpowiednio odkurzyć pomieszczenia, w których przebywa, a także odkazić przedmioty, z którymi ma styczność. Powinniśmy również pamiętać, że najlepszym sposobem na zminimalizowanie ryzyka przeniesienia się grzybicy na inne zwierzęta i ludzi jest izolacja chorego oraz zachowanie higieny przy jego pielęgnacji. Grzybica skóry może być trudna do zdiagnozowana i jeszcze trudniej ją leczyć, dlatego trzeba się nauczyć jej zapobiegać. Na polskim rynku dostępne są szczepionki, które chronią przed niektórymi rodzajami grzybicy. Jednak przede wszystkim to my – właściciele psów i kotów powinniśmy dbać, by nasze zwierzęta były dobrze odżywione i zdrowe. Ważnym czynnikiem jest również właściwa higiena. W codziennej pielęgnacji skóry i włosów naszego pupila mogą nam pomóc różne preparaty i szampony. Zobacz także: Szampony dla psów - dedykowane linie Źródło: Materiały prasowe Over Zoo Grzybica skórna u kota (dermatofitoza) – jak zarażają się zwierzęta? Grzybica jest chorobą zaraźliwą i może rozprzestrzeniać się pomiędzy zwierzętami w sposób bezpośredni. Czasami wystarczy, że zdrowe zwierzę będzie miało styczność z zainfekowanym przedmiotem – szczotką, drapakiem, miską, zabawką lub legowiskiem. Wszelkim grzybicom wybitnie sprzyjają wysoka temperatura, duża wilgotność powietrza, zagęszczenie zwierząt oraz złe warunki sanitarne. Koty z grupy podwyższonego ryzyka Najbardziej narażone na zachorowanie są koty młode, stare oraz te z osłabionym systemem odpornościowym na skutek innych chorób, np. białaczki czy kociego kataru. Prawdopodobieństwo wzrasta też u zwierząt źle karmionych, z niedoborem witamin lub tych żyjących w dużych skupiskach, takich jak schroniska czy hodowle. W rozwoju i rozprzestrzenianiu się grzybicy pomagają także pasożyty, takie jak pchły, wszy, wszoły i owady, np. muchy. Dlatego bardzo ważna jest higiena wśród zwierzaków. Narażone są także samiczki w trakcie rui, ciąży oraz podczas karmienia kociąt. Grzybica częściej rozwija się u kotów długowłosych, gdyż z długiego i gęstego futra trudniej jest usunąć zarodniki dermatofitów podczas pielęgnacji. Grzybica u kota – objawy Wiele infekcji grzybiczych przebiega bezobjawowo. Symptomy schorzenia mogą pojawić się dopiero przy osłabieniu układu odpornościowego zwierzęcia. Co więcej, grzybica u kota jest doskonałym naśladowcą innych chorób, dlatego często stwarza niemałe trudności w diagnozowaniu i poprawnym jej leczeniu. Początkowo schorzenie nie przeszkadza kotu, a skóra nie drażni. Jednak naskórek powoli rogowacieje, przez co przyczynia się do zatykania gruczołów łojowych. To powoduje nadkażenie bakteryjne. W tym momencie kot zaczyna odczuwać ból i uporczywe swędzenie. Drapanie powoduje powiększanie się ran oraz powstawanie ropnych zakażeń. Otarcia naskórka czy mechaniczne mikrourazy skóry oznaczają lepsze warunki do wnikania zarodników dermatofitów. Objawami zarażenia się kota są wykwity skórne i świąd. Zmiany na skórze ujawniają się zazwyczaj na głowie, uszach, pyszczku, opuszkach łap, pazurach, nosie, ogonie. Zaawansowane stadium choroby może zająć całe ciało. Włosy kota ulegają ułamaniu kilka milimetrów nad powierzchnią naskórka, czasami występuje łysienie, a skóra może być pokryta zaczerwienieniami i szarym nalotem lub łupieżem. Nie obserwuje się objawów ogólnych w postaci gorączki czy spadku apetytu i aktywności.

grzybica u kota zdjecia