Choroby przenoszone przez gołębie na ludzi. Niektóre patologie mogą być przenoszone na ludzi i odwrotnie, znane są jako choroby odzwierzęce i mogą być mniej lub bardziej poważne. Tutaj jest kilka z nich: Psittakoza. Jest choroba zakaźna spowodowane przez bakterie Chlamydophila psittaci. Borelioza (inaczej choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa, łac. borreliosis, ang. Lyme disease, Lyme borreliosis) – wielonarządowa choroba zakaźna powodowana przez bakterie zaliczające się do krętków: Borrelia burgdorferi, Borrelia garinii, Borrelia afzelii, Borrelia japonica i inne typy Borrelii, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze typu Ixodes. Najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową jest zakażenie wywołane przez bakterię Chlamydia trachomatis [23]. Szacuje się, że każdego roku około 357 milionów z nowych zakażeń to jedna z czterech chorób przenoszonych drogą płciową: chlamydia, rzeżączka, kiła lub trychomoneza (rzęsistkowica) [2]. Choroby bakteryjne to grupa schorzeń spowodowanych inwazją chorobotwórczymi bakteriami, nazywanymi także patogenami. Najczęstsze objawy chorób bakteryjnych to wysoka gorączka oraz ból a w zależności od zajętego miejsca w organizmie mogą to być np. nudności, wymioty, a także biegunka. Leczenie najczęściej polega na stosowaniu antybiotyków. Dokazuje se specifický antigen na povrchu bakterie pomocí protilátek. Výsledek se hodnotí se mikroskopicky. DNA analýza nebo PCR test Analyzuje se DNA bakterie. Účinnost přesahuje 95–97 %. Diagnostická metoda první volby. Imuno-chromatografický test, tzv. Clear-view test Dokazuje se antigen bakterie. Metody nepřímého důkazu inspirasi tata letak foto polaroid di dinding. Pytanie nadesłane do redakcji Od wiosny męczył mnie uciążliwy kaszel - pozostałość po zapaleniu oskrzeli. W badaniach okresowych bardzo źle wypadł wynik spirometrii. Zalecono mi różne badania, a rozpoznanie wskazuje na astmę oskrzelową i chlamydiozę. Skąd to zakażenie? Odpowiedziała lek. med. Iwona Witkiewicz specjalista chorób płuc Ordynator Oddziału Chorób Płuc i Gruźlicy Specjalistycznego Szpitala im. Prof. A. Sokołowskiego w Szczecinie Konsultant wojewódzki w dziedzinie chorób płuc i gruźlicy województwa zachodniopomorskiego Chlamydie to bakterie bezwzględne wewnątrzkomórkowe, co oznacza, że ich bytowanie oraz rozwój poza komórkami gospodarza jest niemożliwy. Łączą one w sobie cechy zarówno bakterii, jak i wirusów. Nie udaje się ich hodowla na pożywkach, a jedynie w hodowlach tkankowych, co powoduje, że praktycznie rzadko bada się obecność chlamydii w tkankach, częściej ocenia się poziom przeciwciał przeciwko tym mikroorganizmom. Można też wykrywać DNA chlamydii za pomocą metody PCR. Wtedy jednak należy pamiętać, że istnieje możliwość przetrwania chlamydii lub ich DNA po subklinicznych zakażeniach i dlatego wykrycie samego DNA powinno być potwierdzone hodowlą żywego drobnoustroju. Istnieją trzy gatunki chlamydii patogennych dla ludzi. Chlamydia trachomatis - przenoszona drogą płciową Chlamydia pneumoniae - przenoszona drogą kropelkową Chlamydia psittaci - przenoszona przez kontakt z chorym ptactwem Chlamydiozy, czyli zakażenia dróg oddechowych wywołane przez Chlamydia pneumoniae, są stosunkowo częste i mają zmienny, najczęściej łagodny przebieg. Do zakażenia dochodzi, podobnie jak w przypadku większości zakażeń dróg oddechowych, drogą kropelkową. Niekiedy infekcje mogą przyjmować postać epidemii. Źródłem zakażenia są osoby chore oraz nosiciele Chlamydia pneumoniae w górnych drogach oddechowych. Znaczenie Chlamydia pneumoniae w infekcjach dróg oddechowych wzrasta w ostatnich latach. Bakteria ta powoduje rozwój ok. 10% pozaszpitalnych zapaleń płuc, znaczny odsetek zapaleń gardła czy zapaleń oskrzeli. Zakażenie dróg oddechowych wywołanych przez Chlamydia psittaci dotyczy głównie hodowców ptactwa. Opisano wiele przypadków, w których infekcja Chlamydia pneumoniae była związana z pierwszym w życiu napadem astmy oskrzelowej, a poziom przeciwciał korelował dodatnio z ciężkością objawów astmy. Są też liczne doniesienia, że infekcje Chlamydia pneumoniae są odpowiedzialne za ciężkie zaostrzenia astmy oskrzelowej (ok. 10% zaostrzeń astmy u dorosłych jest związanych z tą infekcją), a przewlekła infekcja grozi czasem rozwojem ciężkiej astmy oskrzelowej. Chlamydiozy leczy się antybiotykami (doksycykliną lub makrolidami). W przypadku współistnienia astmy i chlamydiozy leczy się te choroby równolegle, wdrażając jednocześnie antybiotykoterapię i leki wziewne niezbędne do leczenia astmy oskrzelowej. Piśmiennictwo: Antczak A. (red.): Pulmonologia. Medical Tribune POLSKA, Warszawa 2010 Chazan R. (red.): Zakażenia układu oddechowego. α-medica Press Bielsko-Biała 1998 Chlamydia to rodzaj bakterii które występują. Ten typ bakterii Nie wytwarza własnego ATP ale zmienia swoje ADP a ATP gospodarza. Bakterie te mają stopień pokrewieństwa z riketsją. We własnej błonie komorkowej zęwnetrznej, podobnie jak zdecydowans wiekszosc bakterii Gram-ujemnych, mają LPS, a więc Lipopolisacharyd. Jednakże co odróżnia je od tego typu bakterii to to, że we własnej ścianie nie mają kawasu maramidowego, jak i peptydoglikanu. Posiadają one zdolność do syntezy swoich białek, co jest możliwe dzięki posiadaniu rybosomów. Jakie są rodzaje chlamydii, które są patogenne dla ludzi? 1. Chlamydia Trachomatis – bakteria ta przenoszona jest drogą płciową, jak również podczas porodu z matki na dziecko. Bardzo często na zakażenie narażeni są młodzi ludziem którzy rozpoczynają współżycie bez należytego zabezpieczenia. 2. Chlamydia Pneumoniae – bakteria ta przenoszona jest drogą kropelkową, ale różni się ona od pozostałych bakterii. Jej objawem, może być na przykład zapalenie oskrzeli, krtani, płuc. Jeżeli dojdzie do zakażenia, to uszkodzeniu podlega nabłonek rzęskowy w oskrzelach, a nierzadko alergiczne przestrojenie organizmu, przez co może dojść do dychawicy oskrzelowej. 3. Chlamydia Psittaci – bakteria ta przeniszona jest poprzez bezpośredni kontakt z zarażonym ptactwem. Przy tego typu zakażeniu bakterie wnikają do organizmu przez drogi oddechowe, skąd dochodzi do przeniesienia przez krew do komórek śledziony, czy też wątroby. Na sanym piczątku choroby, może wystąpić bardzo wysoka gorączka oraz dreszcze, bardzo często choroba wywołana tym typem bakteriiprzeniega wolno, a towarzyszą jej, na przykład bóle głowy, czy też suchy kaszel, nierzadko może wystąpić także wysięk w jamie opłucnej. Zdarzały sie także przypadki, gdy u zakażonego doszło do zapalenia mięśnia sercowego. Chlamydie wnikając do organizmu człowieka przenikają do wnętrza komórek i tam ulegają rozmnożeniu, a kolejnym etapem jest rozprzestrzenianie się wraz z krwią. Jak rozwija się bakteria chlamydii? Każda z bakterii, które powodują zakażenie się chlamydią ma bardzo podobny cykl reprodukcji. Elementarne ciałkz, które zawierają drobne komórki o średnicy około 300nm posiadają w sobie nukleoid. Tak więc stanowią one formy inwazyjne dla komórek, do których następuje wsiąkanie poorzez fagocytozę. Po ok 6-8 godzinach, kiedy zmieniają się one w ciałko pierwotne, przybierające rozmiary ok. um, w których nie znajdziemy nukleoidu oraz błon powierzchmiowych z komórki gospodarza. W środku znajduje się natomiast ciałko RB. W ciągu kolejnych 18-24 godzin następuje powiększenie się ciałka i znajdujące się w nim RB podlegają wielokrotnemu podzieleniu, a wodniczka, która je otacza wypełnia się ciałkami wtrętowymi. Kolejnym etapem jest uwalnianie się ciałek poza komórkę oraz już stając się ciałkami EB uwalniają się poza komórkę i zarażają kolejne komórki, tym samym cykl ulega wielokrotnemu powtórzeniu. Bakterie Chlamydii mają zdolność do syntezowania ATP, przez co jest ono wykorzystywane przy zakażeniu kolejnego organizmu. Warto wiedzieć, że bakterie chlamydii mają zdolność do tworzenia wielu białek szoku cieplnego. Bakteria chlamydii – jak jest hodowana? W zwiazku z tym, że bakterie te należą do grkna bakterii bezwzględnie wewnątrzkomórkowych, to mogą one być hodowane na podłożach bakteriologicznych. Bakterie te mogą dorastać w tak zwanych hodowlach komórkowych, mają zdolność do mnożenia się w zarodku kurzym, jak również w innych tkankach zwierząt, czy też mogą rosnąć w komórkach hodowli tkankowej. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 5 minut Chlamydioza to jedna z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Ponad 80% kobiet nie wie, że jest zakażone chlamydiami i dowiadują się o tym dopiero, kiedy dochodzi do powikłań. Dzieję się tak, ponieważ choroba zazwyczaj przebiega bezobjawowo, a przecież wystarczy raz do roku poddać się prostemu testowi… Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Co to jest chlamydioza? Przyczyny chlamydiozy Chlamydioza - objawy Chlamydioza - rozpoznanie Jak leczona jest chlamydioza? Chlamydioza - jak zapobiegać chorobie? Jakie są powikłania chlamydiozy? Co to jest chlamydioza? Chlamydioza jest rodzajem infekcji wywołanej przez bakterię, Chlamydia trachomatis (zakażenie chlamydiami (chlamydioza) należy do najczęstszych chorób przenoszonych droga płciową). Zarazek jest przenoszony przez kontakty seksualne (zarówno dopochwowe jak i analne) - dlatego każda aktywna seksualnie osoba może zostać zainfekowana. Do zakażenia chlamydiozą dochodzi najczęściej u młodzieży oraz młodych dorosłych w wieku od 15 do 24 lat, którzy współżyją z wieloma partnerami oraz nie stosują prezerwatyw podczas współżycia seksualnego. Infekcja może również występować u małych dzieci, u których zarazek dostaje się do organizmów podczas porodu, w trakcie przechodzenia przez drogi rodne zakażonych matek. Ponieważ chlamydioza przebiega najczęściej bezobjawowo, większość zakażonych osób jest nieświadoma choroby. Najczęściej pacjenci dowiadują się o infekcji dopiero, gdy wystąpią powikłania – zapalenie przydatków (jajników) u kobiet lub zapalenia najądrza u mężczyzn. Warto również wspomnieć, że chlamydioza może niestety prowadzić do bezpłodności. Poznaj najczęstsze choroby weneryczne Przyczyny chlamydiozy Jak już wyżej wspomniano, chlamydioza powstaje wskutek zarażenia bakterią Chlamydia trachomatis. Zazwyczaj choroba jest przenoszona podczas współżycia seksualnego oraz seksu oralnego lub analnego. Ponadto do zakażenia może dojść podczas porodu, wówczas zakażona matka przenosi chorobę na dziecko. Sytuacja ta jest bardzo niebezpieczna dla noworodka, gdyż może wywoływać infekcję oczu oraz zapalenie płuc. Wśród czynników zwiększających ryzyko chalmydiozy wymienia się: współżycie seksualne bez użycia prezerwatywy, wiek (do 25 lat), uprawienie seksu oralnego, uprawianie seksu analnego, duża liczba partnerów seksualnych, choroby weneryczne przebyte w przeszłości. Chlamydioza - objawy U większości osób zakażonych chlamydiami (ok. 75% kobiet oraz 50% mężczyzn) nie pojawiają się żadne symptomy. U mężczyzn z cewki moczowej może w pewnych przypadkach sączyć się wydzielina, a podczas oddawania moczu może wystąpić uczucie pieczenia i swędzenia - są to objawy zapalenia cewki moczowej, które może być pierwszą manifestacją chlamydiozy. Niekiedy u mężczyzn może również pojawić się: ból jąder, stan zapalny odbytnicy (przy stosunku analnym), obrzęk jąder lub ból stawów. U kobiet objawy zakażenia chlamydiozą są mało specyficzne – występują nietypowe upławy oraz ból podczas oddawania moczu. Dlatego te panie, które są aktywne seksualnie i/lub nie posiadają stałego partnera – powinny co roku poddać się testowi na obecność chlamydii w organizmie. Dodatkowo mogą wystąpić objawy w postaci: pieczenia podczas mikcji, bólu podczas stosunku seksualnego, krwawienie po stosunku, dolegliwości bólowych w okolicy podbrzusza, dolegliwości ze strony spojówek oraz stawów (gdy zakażenie się rozprzestrzeni), krwawienia z pochwy. Wczesne wykrycie infekcji jest szczególnie istotne, jeśli kobieta planuje poczęcie lub jest już w ciąży. Obecność chlamydii zwiększa bowiem ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej oraz porodu przedwczesnego. Zbadaj się w kierunku chlamydiozy - wykup Szybki test na chlamydię Viola do samodzielnego wykonania w domu. Jeżeli zaobserwujesz u siebie objawy chlamydiozy, niezwłocznie udaj się do ginekologa, który skieruje Cię na odpowiednie badania. Jeśli masz już zrobione badania, możesz omówić je z lekarzem podczas wizyty online, po której dostaniesz e-Receptę. Umów się na e-konsultację i wyślij wyniki badań ginekologowi drogą elektroniczną. Chlamydioza - rozpoznanie Wśród badań wykonywanych podczas diagnostyki chlamydiozy, wyróżnia się badanie moczu oraz mikroskopowe badanie wymazu z pochwy kobiety. U niektórych kobiet pobierany jest również wymaz z szyjki macicy, który następnie poddaje się testom antygenowym na obecność bakterii powodujących chlamydiozę. Z kolei u mężczyzn rozpoznanie choroby opiera się na pobraniu materiału do badania - z ujścia cewki moczowej (czasami z odbytu). Badanie moczu wykonuje się zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Dzięki uzyskanej próbce moczu możliwe jest wykluczenie chalmydiozy lub jej potwierdzenie. Aby dowiedzieć się, czy nie zostałeś zakażony chlamydiozą, wykonaj Badanie genetyczne dla mężczyzn na zakażenia przenoszone drogą płciową. Jak leczona jest chlamydioza? Zakażenie chlamydią leczy się antybiotykami (np. azytromycyną lub erytromycyną), a terapia trwa zazwyczaj 7 dni (przez dwa tygodnie od chwili rozpoczęcia leczenia należy powstrzymać się do współżycia). Zazwyczaj infekcja ustępuje w ciągu tygodnia lub dwóch. Preparaty powinno się przyjmować raz lub kilka razy na dobę, jednak istnieją pewne przypadki, które są wskazaniem do przyjęcia leku w jednorazowej dawce. O chlamydiozie powinno się również poinformować byłych oraz obecnych partnerów seksualnych, gdyż również oni powinni wykonać badanie na obecność chlamydii. Jeśli obecny partner nie jest leczony, współżycie z nim może doprowadzić do ponownego zakażenia. Pamiętaj! Osoba będąca nosicielem chlamydii może zakażać kolejne osoby od momentu infekcji aż do pełnego wyleczenia. Przebycie chlamydiozy nie daje odporności - po wyleczeniu możesz zachorować ponownie, jeśli nie będziesz stosować odpowiednich środków ostrożności. Chlamydioza - jak zapobiegać chorobie? W profilaktyce ważne są poniższe czynniki: ograniczenie liczby partnerów seksualnych, stosowanie podczas współżycia prezerwatyw, powstrzymanie się od współżycia przy podejrzeniu infekcji i zgłoszenie się z tym problemem do ginekologa lub dermatologa, unikanie przygodnych stosunków seksualnych, przeprowadzanie regularnych badań przesiewowych (szczególnie przy współżyciu wielu partnerów seksualnych), unikanie płukania pochwy, które zmniejsza ilość bakterii i tym samym powoduje większe ryzyko zachorowania na chlamydiozę. Bardzo ważne są też badania diagnostyczne wykonywane w kierunku wykrycia chorób wenerycznych: kiły, opryszczki, chlamydii czy HIV. Jakie są powikłania chlamydiozy? Nieleczona chlamydioza może prowadzić do wielu powikłań, niektórych bardzo groźnych. 1. Zachorowanie na chlamydiozę zwiększa ryzyko choroby na inne dolegliwości weneryczne, np. rzeżączkę czy HIV. 2. Chlamydioza może prowadzić do infekcji w okolicy jajowodów lub macicy. Wówczas u pacjentek występuje wysoka temperatura oraz dolegliwości bólowe. Tego rodzaju powikłanie może wymagać hospitalizacji i wdrożenia antybiotyku (dożylnie). Stan zapalny toczący się w macicy i jajowodach może prowadzić do ich dysfunkcji. 3. U mężczyzn chlamydioza może prowadzić do stanu zapalnego najądrza, który charakteryzuje się opuchlizną krocza, dolegliwościami bólowymi oraz wysoką temperaturą. Ponadto bakterie wywołujące chlamydiozę mogą również dawać początek zapaleniu gruczołu krokowego. 4. Zakażenie chlamydiozą może podczas porodu przejść na dziecko, tym samym powodując u niego np. zapalenie płuc. 5. Nawet jeżeli choroba nie daje żadnych objawów, może po cichu powodować blizny oraz niedrożność jajowodów i tym samym niepłodność. 6. U pacjentów z chlamydiozą istnieje ryzyko zapalenia stawów. Ze względu na groźne powikłania warto przeprowadzić diagnostykę chlamydiozy. Wysyłkowe badanie zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn jest dostępne na Medonet Market w atrakcyjnej cenie. Tekst: lek. med. Matylda Mazur Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. chlamydioza choroby weneryczne Choroby przenoszone drogą płciową choroby bakteryjne Chlamydia Trachomatis chlamydia aktywność seksualna Wenerologia Bóle mięśniowe - przyczyny i leczenie. Domowe sposoby na bóle mięśniowe Prawie każdy odczuje bóle mięśniowe w pewnym momencie swojego życia. Część z nich jest normalna, gdy pojawia się kiedy zaczynamy nową aktywność fizyczną lub... Adrian Jurewicz Leczenie niepłodności. Weszła do środka i pokazała, jak wygląda "ten" pokój Nawet 20 proc. par w Polsce boryka się z problemem niepłodności. W związku z tym w naszym kraju wzrasta liczba ośrodków skupiających się na leczeniu tej... Tomasz Gdaniec Liszaj na twarzy - przyczyny, objawy, leczenie. Domowe sposoby na liszaja Liszaj to pojęcia dość szerokie. Pod tym pojęciem skrywają się aż trzy różne schorzenia dermatologiczne lub choroby wewnętrzne, czyli liszaj płaski, rumieniowaty,... Marta Pawlak Pochwica to wstydliwy problem wielu kobiet. Objawy, leczenie i profilaktyka Pochwica to mimowolne skurcze mięśni pochwy. Kobiety mogą tego doświadczyć na początku seksu, podczas wkładania tamponu lub podczas badania ginekologicznego.... Adrian Jurewicz Wole tarczycy - przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie Wole tarczycy to widoczne zgrubienie szyi, które jest efektem nieprawidłowego funkcjonowania tego gruczołu. Pojawienie się wola tarczycy nie zawsze wskazuje na... Monika Wasilonek Stan przedcukrzycowy - objawy, diagnostyka i leczenie Stan przedcukrzycowy to zaburzenie, którego nie powinno się ignorować, ponieważ jego wystąpienie wpływa na spotęgowane ryzyka zachorowania na cukrzycę.... Monika Wasilonek Krosty na języku - przyczyny i leczenie Krosty na języku mogą mieć różne podłoże. Ich pojawienie może być skutkiem reakcji alergicznej, nieprawidłowej higieny jamy ustnej i języka, ale krosty na języku... Rotawirusy u dzieci i dorosłych - objawy, leczenie, profilaktyka, szczepienie Jeśli przeżyjesz atak rotawirusa na twój dom, pewnie trzy razy zastanowisz się, czy nie warto było się zaszczepić. Zwłaszcza że dla małych dzieci spotkanie z tym... Halina Pilonis Borelioza stawowa - przebieg i leczenie Inaczej boreliozowe zapalenie stawów jest jedną z postaci boreliozy. Bóle czy sztywność stawów mogą się pojawić dopiero po kilku miesiącach, a nawet po kilku... Joanna Zielewska Zespół dziadka do orzechów - rodzaje, przyczyny, objawy. Jak wygląda diagnoza i leczenie? Dziadek do orzechów to popularna nazwa niewielkiego przyrządu do rozbijania twardych skorupek orzechów. Niewiele osób jednak wie, że tą nazwą określa się także... Chlamydioza to choroba przenoszona drogą płciową. Wywoływana jest przez głównie przez bakterie chlamydia trachomatis, które przenoszą się podczas stosunku seksualnego bez zabezpieczenia lub przez bezpośredni kontakt z osobą zakażoną. Bakterie te mogą wywoływać zapalenie szyjki macicy lub cewki moczowej. Może również powodować zapalenie stawów, spadek odporności i zmiany w układzie nerwowym. W przeciwieństwie do chorób takich, jak HIV czy AIDS chlamydiozę da się wyleczyć. W tym artykule dowiesz się jakie są przyczyny, rodzaje, objawy, sposoby leczenia i zapobiegania chlamydiozie. Jakie są rodzaje chlamydiozy? trachomatis Odpowiada za pojawienie się zapalenia układu moczowo-płciowego i zapalenia spojówek. Najczęściej przenoszona jest drogą psittaci Wywołuje ornitozę, czyli groźną chorobę w pierwszych dniach przypominającą przeziębienie). W dalszym etapie rozwija się zapalenie płuc. Ten typ chlamydii bierze się od kontaktu z ptakami, a dokładnie od wdychania cząsteczek zawierających drobiny ich wysuszonego pneumoniaePowoduje infekcję dróg oddechowych, uszkadza oskrzela, może powodować nawracający katar i zapalenie stawów. Przenosi się drogą są przyczyny chlamydiozy?Chlamydioza jest powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, którymi można zakazić się poprzez stosunek analny, oralny oraz dopochwowy. W największej grupie ryzyka są osoby między 15 a 25 rokiem życia, które często zmieniają partnerów. Chlamydią można również zarazić się drogą kropelkową (przez kontakt ze śliną lub krwią), jednak wtedy jest to chlamydia pneumoniae a nie trachomatis. Jakie są objawy chlamydiozy?Chlamydioza to wredna choroba, ponieważ często przebiega bezobjawowo. Dodatkowo badanie fizykalne często nie pokazuje nieprawidłowości. Objawy mogą pojawić się nawet kilka tygodni po zakażeniu. U kobiet może pojawić się zapalenie szyjki macicy, co objawia się bólem przy oddawaniu moczu i wydzielaniem ropy wraz z moczem. U mężczyzn pojawia się ból i wydzielina przy oddawaniu moczu. Oprócz tego występuje ból jąder z obrzękiem. Czasami może nawet dojść do zapalenia najądrza. Chlamydia może również powodować ból odbytnicy i krwawienie z odbytu, jeśli do zakażenie doszło poprzez stosunek analny. Czy chlamydiozę da się wyleczyć? Chlamydioza jest uleczalna w przeciwieństwie do niektórych infekcji przenoszonych drogą płciową. Zanim podjęte zostanie leczenie należy wykonać diagnostykę, która jest skomplikowana. Trudność postawienia trafnej diagnozy polega na tym, że choroba ta na początku nie daje objawów. Celem zdiagnozowania chlamydii należy pobrać poranną pierwszą próbkę moczu w przypadku mężczyzny. Natomiast u kobiety należy pobrać wymaz z przedsionka pochwy. Jeśli do zakażenia doszło przez gardło lub odbyt pobiera się próbkę z gardła lub odbytu. Chlamydiozę leczy się zażywając antybiotyki np. doksycyklinę. Niestety im później jest zdiagnozowana infekcja tym większa szansa na powikłania, które są groźne. Co robić po wykryciu chlamydii?W momencie, kiedy zostanie u Ciebie wykryta chlamydia KONIECZNIE powstrzymaj się od kontaktów seksualnych niezależnie od tego, czy stosujesz prezerwatywy czy nie. Dotyczy to również okresu 7 dni po zakończeniu leczenia. Jeśli wykryto u ciebie chlamydię to twój partner lub partnerka również musi przebadać się. Chlamydioza – Powikłania Późno zdiagnozowana chlamydioza może prowadzić do bardzo poważnych powikłań takich, jak: zapalenie cewki moczowej, stawów, gardzieli, astmę, zmiany w układzie nerwowym czy spadek odporności. Chlamydioza w ciążyKobieta w ciąży zakażona chlamydią z bardzo dużym prawdopodobieństwem wywoła zakażenie u dziecka podczas porodu. Ryzyko takiego zjawiska to prawie 70%. W związku z tym noworodek może zachorować na zapalenie płuc, zapalenie gałki ocznej lub spojówek. Może być to bardzo niebezpieczne, ponieważ noworodek nie ma wykształconego układu odpronościowego. Jak zapobiegać chlamydiozie?Profilaktyka chlamydiozy opiera się na ograniczeniu partnerów seksualnych i stosowaniu prezerwatyw podczas stosunku. Należy również powstrzymać się od współżycia, gdy podejrzewasz u siebie infekcję. Jeśli współżyjesz z wieloma partnerami pamiętaj o wykonywaniu regularnych badań przesiewowych. Kobiety powinny unikać częstego płukania pochwy, ponieważ zmniejsza to ilość bakterii, co powoduje większe ryzyko infekcji chcesz zostać pacjentem naszej przychodni wypełnij deklarację wyboru lekarza, a następnie przynieś ją do nas. Chlamydioza to jedna z chorób przenoszonych drogą płciową, wywoływana przez bakterie z gatunku Chlamydia trachomatis. Szczep ten jest odpowiedzialny za wywoływanie stanów zapalnych w obrębie narządów rodnych i układu moczowego. Jakie są podstawowe objawy chlamydiozy? Dlaczego tak istotne jest jak najszybsze włączenie leczenia? Czym są chlamydiozy? Chlamydiozy należą do grupy chorób zakaźnych wywoływanych przez bakterie z rodzaju Chlamydia. Wyróżniamy kilka ich gatunków – związane są z wystąpieniem stanu zapalnego w rozmaitych narządach. Za zakażenia w obrębie dróg moczowo-płciowych odpowiadają konkretnie drobnoustroje z gatunku Chlamydia trachomatis, które jednocześnie są najbardziej powszechnymi bakteriami z tego rodzaju. Co ważne, panowie zwykle zapadają na chlamydiozę po osiągnięciu dojrzałości płciowej, zwłaszcza pomiędzy 21. a 25. rokiem życia. Panie również częściej chorują przed ukończeniem 25 lat. Schorzenie leczy się stosunkowo łatwo – jednak pacjenci, u których symptomy nie występują, rzadko zgłaszają się do lekarza i poddają terapii. Tymczasem nieleczona chlamydioza może prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych. Chlamydia trachomatis – co warto wiedzieć o tej bakterii? Bakteria Chlamydia trachomatis z reguły przenosi się podczas stosunku seksualnego, a w krajach rozwiniętych chlamydioza układu moczowo-płciowego należy do najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Niektóre dane wskazują, że w Polsce częstość zakażeń plasuje się na poziomie 20-40 proc. Co ciekawe, ryzyko zakażenia jest wyższe u kobiet – o 3,5 raza w porównaniu do mężczyzn (związane jest to z budową anatomiczną narządów rodnych oraz florą bakteryjną pochwy). Warto jednak zaznaczyć, że według szacunków, nawet 80 proc. zakażonych pań nie odczuwa objawów klinicznych choroby. Chlamydia trachomatis to bakteria gram-ujemna z rodzaju Chlamydia. Należy do tzw. bezwzględnych bakterii wewnątrzkomórkowych, czyli mikroorganizmów, które rosną i namnażają się wyłącznie w komórkach żywiciela. Kiedy wtargnie do organizmu, przyczepia się do komórek, przenika do nich i zaczyna się namnażać. Z krwią roznosi się po całym organizmie. Chlamydia – szczególnie niebezpieczna w ciąży Co ważne, zakażenie chlamydią jest niezwykle niebezpieczne u kobiet ciężarnych. Jest istotnym zagrożeniem dla prawidłowego przebiegu ciąży – jest niebezpieczne zarówno dla płodu, jak i matki. Do związanych z tym powikłań zalicza się poronienia, przedwczesne porody. Co więcej, bakteria może zostać przekazana w czasie porodu (nie tylko fizjologicznego, lecz także w przypadku cesarskiego cięcia) na noworodka i wywołać u niego zapalenie spojówek (zwykle ujawnia się około 5-14 dnia życia dziecka i objawia się śluzową wydzieliną, zaczerwienieniem spojówek oraz obrzękiem), zapalenie płuc (na ogół występuje pomiędzy 2-16 tygodniem życia, zwykle ma łagodny charakter, ale nieleczone może skutkować poważnymi uszkodzeniami układu oddechowego dziecka) i inne, np. stany zapalne gardła, ucha środkowego czy wsierdzia. Objawy zakażenia Chlamydią trachomatis Najpoważniejszym problemem z punktu widzenia epidemiologicznego jest częsty bezobjawowy przebieg zakażenia Chlamydią trachomatis. Wielu pacjentów nie jest więc świadomych obecności infekcji, co powoduje, że podczas kolejnych kontaktów seksualnych dochodzi do rozprzestrzeniania choroby – okres inkubacji wynosi około 7-14 dni od momentu zakażenia. Jeśli wystąpią objawy u pacjentów płci męskiej, są związane z obecnością: stanów zapalnych cewki moczowej – ból podczas oddawania moczu, pieczenie, świąd, bóle podbrzusza i jąder, obecność śluzowo-ropnej wydzieliny, stanów zapalnych najądrzy – intensywny ból zlokalizowany w mosznie z jedno- lub obustronnym obrzękiem, ból podbrzusza, może pojawić się także gorączka,stanów zapalnych gruczołu krokowego – ból prostaty, gorączka, ból w trakcie oddawania moczu oraz stolca, częstomocz, mogą wystąpić także nieprawidłowości w funkcji narządów płciowych, jak np. przedwczesny wytrysk czy niepełny wzwód. Zapalenie najądrzy, jako miejsca magazynowania plemników, może skutkować męską niepłodnością – zaburzone zostają funkcje oraz budowa plemników. W przypadku kobiet najczęściej obserwuje się następujące objawy: upławy,ból, świąd,częstomocz,krwawienia śródcykliczne,bóle odczuwane w obrębie podbrzusza,dyspareunia (bolesność podczas stosunku). Owe symptomy – podobnie jak u mężczyzn – powiązane są zwykle z konkretnymi stanami zapalnymi wywołanymi zakażeniem opisywaną tu bakterią. Skutkiem mogą być stany zapalne gruczołów przedsionkowych pochwy, zapalenie pochwy (często przebiega bezobjawowo), szyjki macicy (w jego przebiegu może pojawić się ból podczas wizyt w toalecie, obrzęk i pęcherzyki występujące na narządzie) czy jajowodów. To właśnie stany zapalne w obrębie ostatniego z wymienionych tu narządów mogą wiązać się z najpoważniejszymi konsekwencjami, ponieważ dochodzi do upośledzenia ich drożności, co z kolei skutkuje trudnościami z zajściem w ciążę. Podstawowymi objawami są wówczas: nasilenie upławów, krwawienia po stosunku (często związane z pojawieniem się nadżerki szyjki macicy) czy ból podczas oddawania moczu. U kobiet mogą pojawiać się także stany zapalne moczowodów, które mogą objawiać się nie tylko bolesnością podczas wizyt w toalecie, lecz także ropomoczem. Co ważne, niektóre dane wskazują, że zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis może zwiększać ryzyko raka szyjki macicy. Zakażenia Chlamydią trachomatis – forma przewlekła i powikłania Forma przewlekła zakażenia jest szczególnym zagrożeniem dla płodności. Wiąże się to nie tylko ze wspomnianymi już wyżej uszkodzeniami jajowodów, lecz także ze stanami zapalnymi błon śluzowych macicy, co może skutecznie ograniczać szanse na implantację zarodka. Co więcej, w przypadku przewlekłego zakażenia opisywaną tu bakterią mogą pojawić się także stany zapalne w innych lokalizacjach, np. w stawach czy gardle. Jeśli zaś konkretnie skupimy się na powikłaniach, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, zakażenia chlamydiowe mogą prowadzić do Zespołu Reitera, który manifestuje się stanami zapalnymi w obrębie spojówek, cewki moczowej i wspomnianych już stawów. W przebiegu choroby obserwuje się również zmiany na skórze i błonach śluzowych – zwłaszcza łuszczycopodobne wykwity o charakterze grudkowo-krostkowym. Nieraz dochodzi do zapalenia gardła (na ogół bez charakterystycznych objawów) lub zapalenia odbytu, któremu towarzyszą uczucie pieczenia oraz śluzowo-ropny wyciek. W przypadku podejrzenia zakażenia chlamydiozą, należy skonsultować się lekarzem ginekologiem, dermatologiem, urologiem lub andrologiem (w przypadku mężczyzn). Diagnostyka zakażenia Chlamydią trachomatis Postawienie diagnozy chlamydiozy jest stosunkowo trudne, zwłaszcza przy bezobjawowym przebiegu. Sugerować mogą ją nawracające zakażenia w obrębie miednicy mniejszej czy przewlekły zespół bólowy miednicy. Badanie w jej kierunku jest również często wykonywane jako element diagnostyki niepłodności. Wstępną diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentką lub pacjentem oraz obserwacji zgłaszanych objawów. Powinno się wykluczyć inne infekcje intymne, jak rzeżączka czy rzęsistkowica. Niezbędne jest też przeprowadzenie badań laboratoryjnych. Można wykorzystać testy mające na celu wykrycie przeciwciał przeciwko antygenom bakteryjnym, wytworzonym przez organizm w surowicy krwi lub badania molekularne, wykrywające materiał genetyczny bakterii w wymazie z szyjki macicy czy cewki moczowej. U mężczyzn materiał do badań pobiera się z ujścia cewki moczowej (rzadziej z odbytu). Można przebadać też poranną próbkę moczu. Co istotne, za złoty standard uznaje się w tym zakresie hodowlę komórkową – jak podają szacunkowe dane, jej czułość wykrywania zakażenia waha się na poziomie 70-80 proc. Leczenie chlamydiozy narządów rodnych Chlamydie to bakterie, więc podstawą leczenia jest antybiotykoterapia (głównie są to antybiotyki z grupy makrolidów, tetracyklin oraz niektórych fluorochinolonów) – trwa ona minimum 7 dni. Pamiętajmy, że ze względu na możliwy przebieg bezobjawowy, powinni zostać przeleczeni także wszyscy partnerzy seksualni osoby zakażonej, z którymi współżyła w okresie wylęgania patogenu. Do czasu wyleczenia obowiązuje też bezwzględna abstynencja seksualna. Niestety, chlamydioza ma tendencję do nawrotów, co czasem wiąże się z koniecznością ponownej antybiotykoterapii. Co istotne, objawy zakażenia u kobiet (jak ból, pieczenie, świąd, obrzęki, zaczerwienienie, upławy) można łagodzić, przemywając zewnętrzne narządy płciowe roztworem chlorowodorku benzydaminy. Warto jednak pamiętać, że prawdziwym wyzwaniem jest zwalczanie powikłań chlamydiozy, takich jak niepłodność na skutek zapalenia najądrzy czy jajowodów. Profilaktyka – jak zapobiegać zakażeniom chlamydii Podstawą jest fakt, że przed odbyciem stosunku (zwłaszcza przygodnego) warto pomyśleć o zabezpieczeniu, które pozwoli zminimalizować ryzyko zachorowania nie tylko na chlamydiozę, lecz także inne choroby przenoszone drogą płciową, w tym zakażenie wirusem HIV. Najważniejsza jest w tym zakresie prezerwatywa – pamiętajmy, że inne środki antykoncepcyjne, które mają uchronić przed nieplanowaną ciążą, jak np. tabletki hormonalne, nie strzegą przed chorobami wenerycznymi. Chcąc ustrzec się przed zakażeniem, warto poznać czynniki, które zwiększają jego ryzyko: wczesny wiek rozpoczęcia współżycia,duża ilość partnerów seksualnych,częste zmiany partnerów,partnerzy z grup ryzyka zakażenia,niestosowanie barierowych środków antykoncepcyjnych – np. wspomniane wyżej prezerwatywy. Co więcej, zainfekowaniu sprzyja też menstruacja, pozostałości po poronieniu czy różnego rodzaju zabiegi wewnątrzmaciczne. W tych przypadkach należy zachować szczególną ostrożność. Pawlikowska, M., Deptuła, W., Choroby u ludzi spowodowane chlamydiami i chlamydofi lami, Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej (online), 2007; 61: 708-717 [dostęp: Chudzicka-Strugala, I., M. Karpiński, T., Zeidler, A., Szkaradkiewicz, A., Pawelczyk, L., Banaszewska, B., (2014). Występowanie zakażeń Chlamydia trachomatis u kobiet z niepłodnością w Polsce, Ginekologia polska. 85. 843-846 [dostęp: Choroszy-Król, I., Bober, T., Frej-Mądrzak, M., Chlamydia trachomatis – aspekty kliniczne i terapeutyczne, Family Medicine & Primary Care Review 2013; 15, 3: 447–449 [dostęp: Filipp, E., Niemiec, Kowalska, B., Pawłowska, A., Kwiatkowska, M., Zakażenie Chlamydia trachomatis u aktywnych seksualnie nastolatek, Ginekologia polska 2008, 79, 264-270 [dostęp:

chlamydioza to choroba powodowana przez bakterie