Dzieciom spodoba się ta prezentacja o bezpieczeństwie na drodze. Zamiast zgadywać, czy dzieciom spodoba się ta prezentacja PowerPoint, już teraz wypróbuj ją z dziećmi w szkole lub w domu. To łatwe, po prostu ściągnij ją na swój komputer, a następnie zaprezentuj swoim uczniom. Możesz to zrobić przy pomocy rzutnika, lub Poetka nie lubiła geometrii / "Pitagoras, Tales, Euklides, Archimedes - nie mam już do tych ludzi żalu, uraz szkolny jakoś mi przeszedł/, lubiła natomiast gromadzić bezużyteczną wiedzę, a czasem nie uważała na lekcji i zamiast o poczciwym znanym wszystkim uczniom pierwotniaku pantofelku myślała o czym innym. We wtorek puławianie mieli możliwość uczestnictwa w spotkaniu poświęconemu bezpieczeństwu seniorów na drodze. Spotkanie było częścią ogólnopolskiej kampanii Zwraca uwagę na znaki pionowe stojące w pobliżu przejść dla pieszych i przypomina wspólnie z uczniami zasady przechodzenia przez ulicę. · Uczniowie opowiadają o przejściach przez ulicę i czynnościach mających na celu ocenę sytuacji na drodze. 3. Nauczyciel wprowadza pojęcie „ograniczona widoczność”, „trudne warunki ruchu”. SCENARIUSZ ZAJĘĆ „BEZPIECZNE WAKACJE” – SPOTKANIE PRZEDSZKOLAKÓW Z POLICJANTEM Data: 05.06.2017r. Opracowanie: Edyta Lipińska Uczestnicy: wszystkie dzieci z poszczególnych grup wiekowych Obszary z Podstawy Programowej: - wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić; (6.1) - orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po inspirasi tata letak foto polaroid di dinding. BEZPIECZEŃSTWO NA DRODZE- scenariusz apelu, który został wykorzystany podczas spotkania z policjantem w szkole - BEZPIECZEŃSTWO NA DRODZEWszyscy:O ruchu drogowym dla pieszychSłuchaj młody przyjacielui uważnie weź do sercato, co teraz ci powiemy,kiedy zbliżasz się do odwróć głowę w lewo,by upewnić się czy można,potem w prawo – nic nie jedzie-przechodzimy – lecz jest świetlne skrzyżowanie,na zielonym świetle przechodź,gdy czerwone światło widzisz,nigdy na jezdnię nie kto tego nie przestrzega,to są potem przykre skutki:pogotowie, gips na nodze-czy człek duży, czy biegł za swoją piłką,nie rozglądał się wokoło,(z boku staje Andrzej z założonymi bandażami)potłukł rękę, nogę, gdy kolegów zoczył,biegł na oślep, nie popatrzyłani w prawo, ani w jakie są skutki tego.( Wchodzi Mietek z zabandażowaną głową- zostawione otwory na oczy)Oto Mietek, nasz kolega,teraz go przedstawić się domyślił tego,że to klasowy kolega?Kasia bardzo się spieszyłado ogródka naprzeciwko,lecz ulica była bliżej-(Kasia wchodzi kulejąc)teraz Kasię boli gnał na deskorolce,wszędzie chciał podążać w pędzie,lecz nie myślał wcale o tym,że nieszczęście z tego będzie.(Wnoszą siedzącego na krzesełku Grzesia.)Teraz Grzesio stęka, jęczy, przez samochód że będzie uważałprzy przejściu na drugą wszystko wie najlepiej,zawsze chwali się tym niestety nie wie o tymjakie jest do przejścia światło.(Wchodzi Piotruś ze spuszczoną głową, zawstydzony.)Oto skutki są niewielkie,bo kierowca wykręcającwpadł na słup i rozbił auto,Piotrusia więc dobrze przyjacielu,gdy przechodzisz przez ulicę,samochody – nie zabawki,tu gra toczy się o żeby wszystkie dzieci w Polsce te wypadki omijały,żeby wzięły tę książeczkę i choć trochę poczytały (podnoszą do góryksiążeczki) O ruchu drogowym dla pieszychPiosenka: "Uwaga czerwone światło".(W trakcie śpiewu jeden z uczniów układa na podłodze arkusz papieruz "zebrą", a drugi zapala odpowiednie światło na sygnalizatorze świetlnym – zabawce na baterię.)Wiersz: "Policjant"(Dzieci stoją w 2 rzędach ,drugi rząd podnosi do góry znaki drogowe- po kilka z każdej grupy znaków)To znaki drogowe – obrazki kolorowe,ostrzegawcze, zakazu, nakazui zawsze są jak nad ruchem po jezdniach pojazdy kołowetak, by jechały znaki drogowe – obrazki kolorowe:są żółte, czerwone, znaki drogowe.(opuszczają znaki).Opracowała Anna Wojtylak – wych. świetlicy w szkole poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Od dwóch lat realizuję program „Bądź bezpieczny na co dzień”. Jednym z elementów programu jest uczulanie dzieci na bezpieczne poruszanie się po drogach. Tematyka ta przewija się wielokrotnie w nauczaniu zintegrowanym. Wiążą się z nią spotkania z policjantem na których dzieci poznają pracę policjanta, utrwalają w praktyce zasady bezpiecznego poruszania się po drogach, zwiedzają siedzibę policji i oglądają jej wyposażenie. Zgłębiając tę tematykę organizuję również przedstawienia , które prezentujemy uczniom na comiesięcznych apelach Małego Samorządu Uczniowskiego. Jedno z nich dotyczące bezpiecznej drogi do szkoły prezentuję poniżej. Zostało ono wystawione na początku października 2005r. i jest przeznaczone dla dzieci w młodszym wieku szkolnym, (może być wystawione również dla dzieci w wieku przedszkolnym).Scenariusz przedstawienia: „Bądź bezpieczny na drodze”Przedstawienie przygotowałaI. Chabowska wraz z uczniami klasy II a ze Szkoły Podstawowej w makietaskrzyżowania ze znakami drogowymi i sygnalizatorem świetlnym, strój policjanta,policyjny lizak, kodeks drogowy, makieta samochodu, piłka, nagranie zkomunikatami radiowymi o wypadkach drogowych, przykładowe narysowane nabrystolu znaki zakazu, nakazu, ostrzegawcze i informacyjne, duże litery doprzyczepienia uczniom na plecach , które utworzą hasło, rysunki drzew i parawanach stojących zadziećmi przyczepione są rysunki drzew i domów stojących w pobliżu ulicy. Przeddziećmi narysowana na brystolu makieta ulicy z przejściem dla pieszych, przyktórej stoją znaki drogowe i sygnalizator 1:Słuchaj młody przyjacieluI uważnie weź do sercaTo co teraz Ci powiemy:Kiedy zbliżasz się doprzejściaCzy to duże miasto,Wioska czy osadaKto uważnie chodzi,Ten pod nic nie 2:(stoi przy makiecieskrzyżowania i wykonuje czynności o których mówi)Przejście przez ulicę nie jest trudną sprawą:„Najpierw spójrzmy w lewo!Potem spójrzmy w prawo!”Jeśli nic nie jedzieMożna iść bezpiecznieTen drogowy przepisTrzeba znać koniecznie!Dziecko 3:Popołudnie nudne byłoBo to lato się skończyłoJuż za zimno na kąpieleA wolnego czasu wieleZdzisio, Krzysio, Paweł,WłodekJaś i Zbyszek oraz DarekNad pomysłem jakimś nowymBezskutecznie łamią 4: ( w trakcie recytacji przez dziecko 4, 5 i 6 wybrani uczniowieprzedstawiają jej treść)Lecz myśleli tylko chwilęBo przytaszczył Włodek piłkęGra w „kopaną” zawsze bawiTylko bramki gdzie postawić?Jest tu placyk tuż przydrodze,Którą pędzą samochodyAle to dla zapaleńcówNie stanowi już 5:Jednak piłka trudna sztukaWcale nogi się nie słuchaUpadając raz i drugiNa samiutki środek drogiPisk hamulców, wrzaskkierowców…Lecz to nie jakiś kop potężnyZnów ją wybił na 6:Pobiegł Wacek piłkę chwytaćLecz szybkości nie obliczyłMknący właśnie wóz po szosieStuknął go aż pękły iż postać tego WackaWręcz przybrała obraz plackaTak to kończy się zabawaTych co łamią ruchu 7:Dla Michałów, Jurków, ZośInnych miejsc do zabaw trzeba się ulicach się nie biega.( Wysłuchanie komunikatów owypadkach.)Dziecko 8:Znów w radiu komunikatNajsmutniejszy w świecie:Pod koła samochoduwpadły małe robić? Jak się chronić?Na ruchliwej drodze?Bo na to nie ma rady-iść nią trzeba co 9:Ale dlaczego tyle Wypadków się zdarza?Powiem wam:Bo nie każdy stara dzieci gromadaŚmieja się, szturchają,Naraz schodzą z pobocza,na jezdni się ochoczoTo znów lepią śnieżkiLub wypadają na sankachZ jakiejś bocznej ścieżkiDziecko 10:I wnet krzyk, zgrzyt hamulcaLecz często spóźniony- tu samochód, tam motor,rower, koń spłoszony…I potem komunikatNajsmutniejszy na świecieMożna tego uniknąćSami przecież już nie jest bezpiecznaI wędrowiec małyMusi pilnie uważaćNa światła, 11:Musi oczy i uszyStale mieć otwarte,Nie gonić się, nie krzyczeć- to nie miejsce dla żartówKolegów też nauczcieChodzić zawsze do celuDojść cało i zdrowo!Dziecko 12:Myśl więc dobrze przyjacielu,Gdy przechodzisz przez ulicęSamochody- nie zabawki,Tu gra toczy się o (razem):Chcielibyśmy żeby dzieci tewypadki omijałyŻeby wzięły tę książeczkę i choć trochę poczytały(Podnoszą książeczki: O RUCHUDROGOWYM DLA PIESZYCHZaczynają śpiewać piosenkę„Kodeks drogowy”.)Dziecko 13:Idąc na spacer ze swoim tatąMały Pawełek był nieswój takiNie wiedział bowiem dlaczegostojąNa wysokich nogach te jednej nóżce, tak jakbociany:Trójkąty, koła, romby,kwadraty,Więc postanowił spytać siętatyDziecko 14:( uczeń grający rolę synatrzyma za rękę ucznia grającego rolę taty)-Tatusiu, powiedz czemu nadrogachPo obu stronach są ustawioneTe dziwne znaki w różnychkolorach:żółte niebieskie, białe,czerwone?Dziecko15-Widzisz mój synku- słyszyszodpowiedź-Znaki dla ciebie takzagadkoweWszyscy kierowcy znają napamięćBo to są właśnie 16:(dziecko trzyma narysowanyprzykładowy znak ostrzegawczy)Ich kształt i barwa orazrysunekNamalowany na znaku tarczyNa wszystkich drogach całegoświataZawsze i wszędzie to żółte z brzegiemczerwonymZ rysunkiem czarnym jak piórakawczeMówią „uważaj na mójrysunek!”Bo to są znaki 17:( dziecko trzyma przykładowyznak zakazu)Te duże koła z brzegiemczerwonymKtóre z daleka widać od razu,„Nie wolno!”- krzyczą głosemdonośnymBo to są właśnie 18:( trzyma przykładowy znakinakazu)Mniejsze zaś koła z niebieskątwarząI białą strzałką jak ptasipazur,Mówią stanowczo „Jedź, jak cikażę!”Dlatego, bo są to 19:( trzyma przykładowy znakinformacyjny)A prostokąty oraz kwadraty,Te z tłem niebieskim, stojącez gracjąInformacyjne są to znaki,Bo zawsze służą już dlaczego duzi imaliZnaki drogowe widują codzień?Żeby bezpiecznie z drógkorzystali:każdy kierowca i każdyprzechodzień.(Piosenka „Będę kierowcą”Dziecko 20:Każdy uczeń, nawet małyZna na pamięć te sygnałyI odróżnia na ulicachWszystkie znaki na z nas już dzisiaj znaTajemniczych znaków świat!Każdy z nas już dobrze wie,Czy przez jezdnię przejść,czy co to miejski ruch!Pan policjant to nasz druh!Z nim nie zginiesz nigdy, boOn zna różnych znaków sto!Dziecko 21:Policjant to naprawdęprzyjaciel nam bliskiPrzyjaciel, który myśliżyczliwie o o bezpieczeństwie naulicy, w domuZawsze spieszy z pomocą,kiedy trzeba żeby się komuś cośzłego nie stałoZ daleka już widzimy jegoczapkę pomoże zawsze pieszym,Którym się do celu spieszy!On tu jest największymzuchem,Bo kieruje całym ruchem!Uśmiecha się do dzieci, rękądo nich kiwa,Pogrozi nieraz palcem- i takczasem 22:Trzeba umieć ruch szanować,Żeby ruch szanował nas:Do przepisów się stosować,Przed pojazdem zejść na się strzeżemy sami,Dożyjemy długich i drogamiŚmiało iść będziemy w świat!Dziecko 23: („policjant”, w czapcepolicyjnej i lizakiem w dłoni):I ja wam powiem,Że największy skarb jest wgłowie!Dzięki niemu uchronicieZwoje zdrowie, swoje dziś kodeks zna drogowy,Temu włos nie spadnie zgłowy!Wiedza życie nam upiększy!Wiedza skarbem jestnajwiększym!(Piosenka „Jadą rowery”.)Po zaśpiewaniu dzieci odwracają się i na plecach mająprzyczepione litery, które tworzą hasło „BĄDŹ OSTROŻNY NA DRODZE”) Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 2 maja 2020 roku. Temat: Bezpieczeństwo na drodze Klasa: V Ilość uczniów: 4 (umiarkowana niepełnosprawność intelektualna) Czas: 45 min. Cel główny: Kształtowanie umiejętności bezpiecznego poruszania się po drogach. Nauka odpowiedniego zachowania podczas przechodzenia przez jezdnię. Uświadomienie zagrożeń istniejących w ruchu drogowym. Cele szczegółowe – uczeń: zna zagrożenia związane z poruszaniem się po drogach,wie, jak należy właściwie zachowywać się jako uczestnik ruchu drogowego,zna wybrane znaki drogowe i sygnały świetlne,zna kolory sygnalizacji świetlnej i ich znaczenie,zna 5 zasad przechodzenia przez jezdnię,nosi przypięty do plecaka znaczek odblaskowy, ostrzegający kierowców,potrafi zgodnie pracować w grupie. Metody: podająca: pogadanka, pokaz,praktyczna: doświadczenie, wypełnianie kart pracy. Formy pracy: praca w grupach,praca indywidualna. Środki dydaktyczne: zdjęcia z omawianymi elementami drogi (droga, pobocze, chodnik, sygnalizacja świetlna, przejście dla pieszych), rozsypanka z zasadami przechodzenia przez jezdnię, zabawkowy sygnalizator świetlny, zdjęcia omawianych znaków drogowych, odblaski, pasy z białego papieru, oświadczenie wzorowego pieszego, karty pracy. Przebieg zajęć Część wstępna: Powitanie uczniów. Przedstawienie poruszanej tematyki oraz planowanych na temat drogi do szkoły każdego z uczniów. Zwrócenie uwagi na obszar wokół szkoły, miejsca po których każdy z uczniów musi przejść, aby dojść do szkoły (np. droga, pasy, chodnik, światła). Podanie pojęć „droga”, „pobocze”, „chodnik”, „jezdnia”, „sygnalizacja świetlna”. Nauczyciel prosi uczniów, aby sami zinterpretowali wymienione pojęcia, następnie weryfikuje odpowiedzi pokazując odpowiednie zdjęcia. Część główna: Nauczyciel rozdaje uczniom rozsypankę z zasadami przechodzenia przez jezdnię. Zadaniem ucznia jest ułożenie ich w odpowiedniej kolejności i przyklejenie na kartkę papieru. Wspólne odczytanie zasad, korygowanie ewentualnych przedstawia opis działania sygnalizacji świetlnej posługując się przy tym zabawkowym sygnalizatorem świetlnym lub tematyczną aplikacją w telefonie. Zadaniem każdego ucznia jest zapamiętanie czynności odpowiadających konkretnym kolorom sygnalizacji: czerwone – stój!, zielone – idź. Nauczyciel nawiązuje do pogody za oknem i zwraca uwagę na poruszanie się po drogach po zmroku. Zadaje pytanie: Czy wiecie jak być widocznym w nocy? W odpowiedzi podaje uczniom odblaskowe bransoletki i tłumaczy ich działanie. Następnie każdy z uczniów przyczepia swój odblask do rozpoczyna rozmowę dotyczącą znaków drogowych. Zadaje pytania: Po co są znaki? Jakie znacie znaki drogowe? Dla kogo są znaki drogowe? Nauczyciel pokazuje zdjęcia wybranych znaków drogowych (stop, przejście dla pieszych, ścieżka dla rowerów, chodnik, brak przejścia) i prosi uczniów o wyjaśnienie ich znaczeń, naprowadzając na prawidłową odpowiedź. Zabawa: Przejdź na drugą stronę. Nauczyciel układa na ziemi białe kartki tak, aby przypominały pasy. Zadaniem każdego dziecka jest wymienienie pięciu zasad przechodzenia przez jezdnię przy jednoczesnym wykonywaniu omawianych czynności lub poprawne odczytanie znaków sygnalizatora i przejście na drugą stronę ułożonych pasów. Część końcowa: Utrwalenie wiadomości poprzez wypełnianie tematycznych kart podpisanie i wklejenie do zeszytu oficjalnego oświadczenia wzorowego pieszego. Wspólne powtórzenie informacji. Uczniowie odpowiadają na pytania zadawane przez nauczyciela. Następnie dzielą się opinią dotyczącą zajęć. Co się im najbardziej podobało, a co za udział w zajęciach. Autor: Zuzanna Wetulany – Czytelniczka Portalu Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne: szablon dyplomu i wzory opasek oraz rysunki pojazdów ratunkowych – TU; ilustracje znaków drogowych - TU; oraz fotografie przedstawiające różne niebezpieczne sytuacje – TU; plakat „Uwaga, ogień!”, który został dołączony do numeru luty 2013 – TU możesz go zobaczyć i zamówić. Oparto go o następujące cele szczegółowe – dziecko: wie, jak zachować się w sytuacjach trudnych; zna numery alarmowe; potrafi dopasować odpowiedni numer telefonu alarmowego do odpowiedniego pojazdu specjalnego; swobodnie wypowiada się na dany temat; naśladuje głosem sygnały alarmowe pojazdów specjalnych; potrafi wcielić się w odpowiednią rolę; potrafi wykonać pracę plastyczną. Fragment opowiadania „Klementynka i babcia”: Pewnego zimowego dnia Klementynka jak co dzień przygotowywała się do pójścia do przedszkola. Odprowadzała ją babcia, ponieważ mama i tata wyjechali do cioci, i mieli wrócić wieczorem. W drodze do przedszkola dziewczynka wesoło rozmawiała z babcią o gościu – panu policjancie, który miał odwiedzić przedszkole. Gdy dotarły do budynku przedszkola, Klementynka szybko przebrała się w szatni, pożegnała się z babcią i pobiegła na salę, gdzie pozostałe dzieci z niecierpliwością oczekiwały gościa. Po powrocie do domu Klementynka z przejęciem opowiadała babci, czego nauczyła się w przedszkolu, ale babcia była dziwnie smutna, zamyślona i szybko położyła się do łóżka, mówiąc, że źle się czuje. Klementynka poszła do swojego pokoju i cichutko zaczęła się bawić, nie chcąc babci przeszkadzać. Po jakimś czasie zajrzała do pokoju, ale babcia dalej spała, oddech miała ciężki, a na policzkach wypieki. Dziewczynka próbowała ją obudzić, ale niestety babcia nie reagowała na jej wołanie. Wtedy Klementynka przypomniała sobie, o czym opowiadał pan policjant. Nie namyślając się dłużej, podeszła do telefonu i drżącymi palcami zaczęła wybierać numer 999 (tutaj można zapytać dzieci, czy wiedzą, gdzie dziewczynka zadzwoniła), który zapamiętała z przedszkola. Po sygnale pani dyspozytorka z pogotowia (bo tam dodzwoniła się dziewczynka) zapytała Klementynkę o powód, dla którego dzwoni i czy to przypadkiem nie są jakieś żarty (…). Pomoce Pliki umieszczone są do osobnego pobrania Temat: Konkurs edukacyjny „Jestem bezpieczny, bo wiem…” Cel ogólny: · Sprawdzenie umiejętności i stanu wiedzy dzieci w zakresie bezpiecznego poruszania się po drogach i odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach zagrażających zdrowiu i życiu dziecka. Cele szczegółowe: · Poznawanie zasad warunkujących bezpieczeństwo własne i innych, · Wdrażanie do przestrzegania przepisów ruchu drogowego, · Zdawanie sobie sprawy z niebezpieczeństw wynikających z zabaw zapałkami oraz manipulowania sprzętem gospodarstwa domowego np. kuchenka gazowa, żelazko itp. · Rozumienie zakazu zbliżania się do nieznanych zwierząt, · Wyrabianie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających własnemu bezpieczeństwu- zgubienie się w tłumie, pożar mieszkania itp. · Stosowanie zasady ograniczonego zaufania wobec osób nieznajomych, · Poznanie numerów telefonów alarmowych oraz zasad ich używania - tylko w sytuacjach zagrażających bezpieczeństwu. Metody: · metoda słowna, · metoda oglądowa, · metoda działań praktycznych, · metody aktywizujące. Formy: · indywidualna, · zespołowa, · zbiorowa. Pomoce: · płyta CD z nagraniem sygnałów alarmowych, · ilustracje pojazdów ratowniczych oraz wydrukowane numery alarmowe, · historyjki obrazkowe dla każdej grupy według stopnia trudności · eksponaty do scenek sytuacyjnych (świeczka, telefon, pudełko zapałek- atrapa, kuchenka gazowa, zabawki, ściereczka, deska do prasowania), · plansze opracowane przez grupy, · białe i czarne karteczki, · rekwizyty do zabawy w parach (patyk, kość plastikowa, misa), · tabliczki ostrzegawcze, · plansze edukacyjne prawidłowych i nieprawidłowych zabaw na śniegu, · puzzle- „Znaki drogowe”, · makieta „Bezpieczna ulica” wraz z elementami, · zagadki, · quiz podsumowujący. Przebieg: Nauka hasła - okrzyku ”Nasze dzieciaki to bezpieczne przedszkolaki” 1. Zabawa dźwiękonaśladowcza „Syreny alarmowe”. Wysłuchanie sygnałów alarmowych z płyty CD wydawanych przez pojazdy służb ratowniczych. Rozpoznawanie słuchowe przez poszczególne grupy: · maluchy- straż pożarna · średniaki- karetka pogotowia · starszaki- samochód policyjny. 2. Zabawa dydaktyczna „Numery alarmowe”. Zadanie dzieci polega na dopasowaniu kartek z wydrukowanymi numerami alarmowymi do odpowiedniego pojazdu ratunkowego. 3. Historyjka obrazkowa „Niebezpieczne sytuacje”. Zadaniem dzieci jest ułożenie obrazków historyjki obrazkowej według właściwej kolejności, opowiedzenie jej, a następnie próba oceny postępowania bohaterów. 4. Scenki sytuacyjne „To naprawdę się wydarzyło”. Przedstawiciele poszczególnych grup grają scenki. Dzieci z pozostałych dwóch grup oceniają postępowanie mamy i dziecka. · Gr. I Gaśnie światło, mama zapala świeczkę. Stawia ją na stole. Odwraca się, bo dzwoni telefon. Rozmawia. Mała Ala podchodzi do świecznika i ……(co się może wydarzyć?). · Gr. II Mama zapala gaz zapałkami. Śpieszy się bardzo, bo ma pilną pracę do napisania na komputerze. Zostawia pudełko na stole kuchennym. Trzyletni Jaś znudzony swoimi zabawkami ściąga pudełko ze stołu i …… (co mogło się wydarzyć?). · Gr. III Mama prasuje ściereczkę. Nagle ktoś puka do drzwi. Mama zostawia żelazko i idzie otworzyć drzwi. Zosia podchodzi do deski i ……(dotyka żelazka, chce sprawdzić, czy jest gorące. Oparzyła się i zaczyna płakać, może położyć żelazko na wykładzinę i spowodować pożar albo położyć żelazko na ściereczce. W jaki sposób należy udzielić Oli pierwszej pomocy? Pod jaki numer powinna zadzwonić, aby wezwać pomoc do pożaru.). Oceń postępowanie Zosi i jej mamy. 5. Opracowanie przez każdą z grup zasad bezpiecznego zachowania się w różnych środowiskach przyrodniczych podczas wakacji letnich (Co wolno robić, a czego nie wolno?): · Gr. I- nad morzem · Gr. II- w górach · Gr. III- w lesie 6. Burza mózgów „Kto to jest obcy?” Nauczycielka pyta dzieci: Kto to jest obcy?, Czy wszyscy ludzie są obcy?. Rozmowa ma służyć uświadomieniu dzieciom, że nie każdy, kto jest miły, częstuje nas cukierkami, zaprasza do samochodu, ładnie wygląda, jest dobrą osobą. 7. Zabawa sytuacyjna „Tak lub nie”. Podnoszenie białej lub czarnej karteczki. Nauczycielka rozdaje karteczki w białym i czarnym kolorze. Zadaniem dzieci jest wysłuchanie opisywanej przez prowadzącą sytuacji i podniesienie karteczki w białym kolorze, kiedy odczyta prawidłowe zachowanie (TAK), a czarnej karteczki dla niewłaściwego zachowania (NIE). · Sytuacja 1 Do drzwi puka nieznajomy pan. Przez wizjer widzimy, że jest to obcy nam człowiek i prosi o otwarcie, bo ma coś dla mamy. Mama śpi. Czy otworzysz? (nie) · Sytuacja 2 Rodzice poszli na chwilę do piwnicy, a do drzwi puka człowiek ubrany w policyjny mundur i żąda ich otworzenia. Grzecznie przepraszasz, mówisz, że rodzice zamknęli drzwi na klucz i prosisz, aby na nich poczekał. Czy otworzysz drzwi? (nie) · Sytuacja 3 W drzwi uderza ktoś obcy i krzyczy, by mu otworzyć. Jesteś w domu z młodszym rodzeństwem, bo mama wyszła na chwilę do sąsiadki. Czy otworzysz drzwi? (nie) · Sytuacja 4 Dzwonek do drzwi. Patrząc przez wizjer widzisz, że to twój młodszy kolega, który mieszka na parterze, płacze. Twoja mama jest w łazience i nie słyszy pukania. Czy otworzysz mu drzwi? (tak) · Sytuacja 5 Mama bierze prysznic, a do drzwi puka twoja babcia. Nie widzisz jej, jednak poznajesz po głosie. Opisuje swój wygląd i odpowiada na twoje pytania. Czy otworzysz jej drzwi? (tak) 8. Zabawa w parach „Jestem bardzo zły, gdy….”. Dwoje dzieci dobiera się w pary. Jedno z nich naśladuje psa. · Gr. I– Dziecko wchodzi na posesję bez upewnienia się, czy nie ma tam psa. Podchodzi do nieznanego mu psa, wyciąga rękę, aby go pogłaskać. Przyjęcie postawy obronnej. · Gr. II– Pies siedzi i liże sobie łapkę. Dziecko swoim zachowaniem drażni psa np. gestem, słowem, patykiem, a pies atakuje je. Przyjęcie postawy obronnej. · Gr. III– Pies obgryza kość. Dziecko przeszkadza mu podczas jedzenia. Poprzez pseudo-zabawę usiłuje zabrać mu kość trzymaną w pysku. Pies atakuje. Przyjęcie postawy obronnej. Prezentacja tabliczek ostrzegawczych przed złym psem. Nauczycielka zapoznaje dzieci z treścią ostrzeżenia znajdującego się na tabliczce. Wyjaśnia, że nie wolno zbliżać się do nieznajomych psów, próbować ich głaskać i karmić, a tym bardziej drażnić . 9. Rozróżnianie prawidłowych i nieprawidłowych zachowań podczas zabaw na śniegu przedstawionych na ilustracjach. 10. Układanie puzzli – znaki drogowe złożone z sześciu elementów. 11. Makieta „Bezpieczna ulica” Zadaniem dzieci jest przedstawienie bezpiecznego obrazu ulicy. Układanie scenki na makiecie przy użyciu przygotowanych wcześniej emblematów. 12. Zagadki · Stoją przy drodze na jednej nodze wszystkim kierowcom ku przestrodze. Obrazki na nich rozmaite czyta kierowca zamiast liter. /ZNAKI DROGOWE/ · Jest przy każdej jezdni po to, by chodzić po nim piechotą. /CHODNIK/ · Składam się z kierownicy, ramy i kół z oponami. Może na mnie jechać człowiek, ruszając nogami. /ROWER/ · Czujnym okiem, bystrym słuchem kieruje ulicznym ruchem. /POLICJANT/ · W kostiumiku czarno-białym w ZOO ją zobaczyć możesz. Przejść przez jezdnię krokiem śmiałym także ci pomoże. /ZEBRA/ · Mam zielone, piękne oko, zielone jak liść, kiedy nim zaświecę, to możecie iść. /SYGNALIZATOR ŚWIETLNY/ 13. Quiz podsumowujący · Powiedz głośno hasło bezpiecznych przedszkolaków. · Jaki jest numer alarmowy pogotowia ratunkowego? · Jaki jest numer alarmowy straży pożarnej? · Jaki jest numer alarmowy policji? · Jaką pozycję przyjmiesz, gdy zaatakuje cię pies? · Co oznacza zebra na drodze? · Co możesz robić w domu, gdy jesteś sam, by nie przydarzyło Ci się nic złego: ü bawić się zabawkami ü używać nożyczek ü oglądać telewizję ü rysować ü używać zapałek ü wyglądać przez okno ü otwierać drzwi, gdy ktoś puka. · Jesteś sam w domu, komu otworzysz drzwi? ü mamie, tacie, rodzeństwu ü babci, dziadkowi ü ładnej, miłej pani, sąsiadce. OKRZYK „NASZE DZIECIAKI TO BEZPIECZNE PRZEDSZKOLAKI” 14. Wręczenie medali i nagród wszystkim grupom Literatura 1. Program „Przygody Kuby i Kleksa w drodze do szkoły”, Harcerskie Biuro Wydawnicze HORYZONTY, Warszawa 2003 2. „Mały elementarz bezpieczeństwa” Komenda Wojewódzka Policji w Gdańsku, oprac. pod kier. W. Murczkiewicz, Gdańsk 2005 3. Program edukacji przedszkolnej „Nasze przedszkole”, M. Kwaśniewska, W. Żaba- Żabińska, wyd. MAC, Kielce 2009 4. Program Edukacji Przedszkolnej „Ja i mój świat”, A .Przybył, K. Dziąg, „WITEX” Przedsiębiorstwo Wydawniczo – Handlowe, Warszawa 2001 5. R. Folejewska, Program wychowania przedszkolnego „ Rośnij z DIDASKO”, Wydawnictwo DIDASKO, Warszawa 2001 6. C. Cyrański, M .Kwaśniewska, Program Wychowania Przedszkolnego „Moje przedszkole”, wyd. MAC, Kielce 2001 7. J. Andrzejewska, J. Wierucka, Program wychowania przedszkolnego „Razem w przedszkolu”, WSiP, Warszawa 2009 8. A. Łada-Grodzicka, ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku, WSiP, Warszawa 2000 Opracowały: Małgorzata Sojda, Sabina Godula

scenariusz apelu o bezpieczeństwie na drodze