Pałac w Knossos. Knossos było centrum cywilizacji minojskiej, wielkim ośrodkiem władzy, siedzibą legendarnego króla Minosa – bohatera mitów starożytnej Grecji. Pałac był ogromny, liczył ponad 1300 pomieszczeń. Ocenia się, że w czasach świetności mieszkało w nim ponad 12000 ludzi. Niemcy domagają się wzmożonych kontroli na granicy z Polską i Czechami (Pixabay, oberaichwald) 2335 przez Polskę i 2032 przez Czechy. bo Polska jest granica UE. Jak jej pilnuja Granica między Chinami, a konkretnie ich regionem autonomicznym, Tybetem, a Nepalem jest o tyle ciekawa, że przebiega przez najwyższą górę świata, Mount Everest. Jest to tym samym najwyżej położona granica świata na wysokości 8848 m n.p.m. Na szczycie góry staje kilkuset himalaistów rocznie. Trójstyk Granic Polska – Słowacja – Czechy. W miejscowości Jaworzynka, a dokładnie w jej przysiółku o nazwie Trzycatek schodzą się granice trzech państw: Polski, Czech i Słowacji. Są tam zatem trzy obeliski i słupki graniczne. W korycie przepływającego potoku, znajduje się punkt styczny granic trzech państw. Polskie miejsca zbiegu trzech granic wzbudzają niemało emocji. czechy niemcy polska rosja litwa granica białoruś słowacja inne nad wodą trójstyk. 21-10 inspirasi tata letak foto polaroid di dinding. Gustavo 17 września 2015 at 10:45 Problem z produkcjami NBC jest taki, że nie można się do nich pywzriązywać- kasują większość. Także wszystko co przetrwa na drugą serię mam zamiar zobaczyć, ale do tego czasu- nic. Trzy granice Niecałe 10 km od Pensjonatu Ameisenberg znajduje się trójstyk granic Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Czech i Federalnej Republiki Niemiec. Miejsce to od 1990 r. chciano upamiętnić jako symbol upadku komunizmu i jednoczenia się Europy. Powstał pomysł wybudowania mostu dla pieszych, łączącego trzy graniczące tu ze sobą państwa. W 2006 r. wśród studentów architektury i budownictwa z tych krajów ogłoszono konkurs na projekt. Wygrał pomysł na most w kształcie koła nałożonego na trójstyk. Miał powstać do 2009 roku, ale nie ma go do dziś. I chcąc być dziś w miejscu styku granic, już np. od Hradka powinniśmy jechać po prawej stronie Nysy. Na trójstyku stoją maszty z flagami trzech państw, spory kamienny obelisk, drewniana rzeźba kobiety o trzech twarzach z gołębiem i mniejszy obelisk z tablicą w trzech językach: „Tutaj rozwija się wspólnie Europa. Na pamiątkę. 1 maja 2004 roku”, którą odsłonili przywódcy trzech państw w dniu wstąpienia Polski i Czech do UE. - Powiat zgorzelecki Drukuj E-mail Kategoria: Powiat zgorzelecki Utworzono: 22 sierpień 2016 Poprawiono: 13 czerwiec 2017 Odsłony: 4186 Porajów : niem. Großporitsch Zbieg granic Polski, Czech i Słowacji znajduje się w Trzycatku, przysiółku miejscowości Jaworzynka, w południowej części Beskidu Śląskiego. W niewielkiej odległości, na terenie trzech krajów leżą tu trzy miejscowości, których piesze odwiedzenie nie przekracza 3 godzin. Atrakcyjna, malownicza okolica jest popularnym miejscem miłych spacerów oraz dłuższych wycieczek, podczas których turysta ma możliwość zwiedzania terytoriów trzech państw, czy choćby degustacji piwa polskiego, czeskiego i należącym do miejscowości Jaworzynka przysiółku Trzycatek zbiegają się granice trzech państw: Polski, Czech i Słowacji. Stoją tu trzy słupy dwumetrowej wysokości, wykonane z jasnoszarego granitu, z nazwami trzech państw. Trójstyk beskidzki powstał w 1993 r., po rozpadzie Czechosłowacji. Sam punkt zbiegu trzech granic znajduje się w korycie strumienia nad którym możemy przejść niewielkim mostkiem. Ciekawostką są aż trzy nazwy wspomnianego strumienia, który ma polską nazwę Wawrzaczowy Potok, czeską – Kubankowski Potok , a na Słowacji nazywany jest Potokiem Gorylów. W rejonie tym, na terenie trzech krajów, leżą trzy wsie. Obok polskiej Jaworzynki są to: po słowackiej stronie Czerne oraz niewielka miejscowość Herczawa w Republice Czeskiej. Herczawa była kiedyś częścią Jaworzynki i po podziale Śląska Cieszyńskiego w 1920 r. przypadła Polsce, jednak na prośbę mieszkańców, w 1924 r. Liga Narodów przyznała Herczawę Czechosłowacji. Trójstyk leży w bardzo ładnym miejscu, wśród niewysokich wzniesień południowej części Beskidu Śląskiego. Od polskiej strony wiedzie tutaj wygodny chodnik, a wokół tego miejsca ustawiono ławeczki i altanki. Dojście z Jaworzynki do punktu zetknięcia się trzech granic zajmuje ok. 10-15 min. szlakiem żółtym. W rejonie tym przebiega kilka szlaków turystycznych, umożliwiających poznanie okolicy. Żółty szlak (czeski) prowadzący początkowo wzdłuż granicy czesko-słowackiej w mniej więcej 45 min. doprowadzi nas do wioski Herczawa, skąd w podobnym czasie dotrzeć można do centrum Jaworzynki. Od żółtego szlaku (15 min. drogi od Trójstyku) odgałęzia się szlak zielony (słowacki), którym następnie w 20 min. dotrzemy do słowackiej miejscowości Czerne. Mając więcej czasu można skorzystać także z innych możliwości wycieczek po tym atrakcyjnym krajobrazowo rejonie. Warto polecić wędrówkę przez trzy kraje. Samo przejście trasy, nie licząc odpoczynków, potrwa 2,5-3 godzin. Wycieczka taka może być także wędrówką po trzech barach, połączoną z kosztowaniem produkowanych w trzech krajach piw. Wędrując dziś bez większych przeszkód po tym terenie warto pamiętać, że w czasach, gdy biegła tu granica między PRL a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną, turystyka była znacznie utrudniona, a samo przebywanie w rejonie granicy wiązało się z uciążliwym zainteresowaniem Wojsk Ochrony Pogranicza. Tegoroczny majowy weekend miał na celu poznanie nowych pasm górskich. Wybór padł na czeski Beskid Śląsko-Morawski, będący naturalnym przedłużeniem naszych Beskidów. W drodze do Czech postanowiłem zobaczyć miejsce, gdzie łączą się granice trzech państw, Polski, Słowacji i Czech. Przyznam szczerze, że do poznania tego miejsca zainspirowało mnie obejrzenie fotorelacji na zaprzyjaźnionym blogu. W końcu w polskich górach mamy tylko trzy takie punkty, gdzie stykają się granice więcej niż dwóch krajów. Byłem już na bieszczadzkim Krzemieńcu, teraz przyszła pora na zwiedzenie styku granic trzech bratnich narodów. W tym celu dojechałem do miejscowości Jaworzynka leżącej powyżej wsi Istebna, niedaleko od Wisły. Tam można dojechać na mały parking za kościołem, prawie na końcu wsi, gdzie rozpoczyna się szlak na Trójstyk. Właściwie jest to wąska asfaltowa droga, a potem wygodny chodnik do samego celu. Wszystko to powstało dzięki wspólnej inwestycji trzech państw. Dawniej w tym miejscu był tylko głęboki graniczny wąwóz i potok, a obecnie wszystko wygląda ładnie i zadbane. Do chwili przystąpienia tychże państw do układu z Schengen istniało w tym miejscu potrójne przejście graniczne: Jaworzynka-Hrčava-Černe. Na trójstyku znajdują się trzy jednakowe trójgraniaste grafitowe obeliski, po każdej ze stron. Napis na obelisku mówi w jakim aktualnie państwie się znajdujemy. Są też ławeczki, wiaty turystyczne, a nawet miejsce na grilla. Przez dziki jar rozdzielający Polskę od Słowacji przerzucono ładną drewnianą kładkę. Z racji łatwego dostępu turystów jest tutaj mnóstwo. Było tak nawet mimo fatalnej pogody tego dnia. Co prawda w południe przestało padać, ale było bardzo pochmurnie. Prym wśród zwiedzającym wiedli oczywiście Polacy. Wymyśliłem sobie, żeby nie kończyć na tym wycieczki, tylko zrobić sobie kilku godzinny spacer przez terytorium trzech państw, co umożliwiają znajdujące się w okolicy szlaki. Tak więc ruszyłem z Trójstyku asfaltową drogą wzdłuż żółtego, granicznego szlaku, a potem zielonego, który doprowadził mnie przez las do słowackiej wsi Czarne ( Cierne ). Najbardziej z tego miejsca utkwiła mi w pamięci potężna metalowa kładka nad linią kolejową, przez którą biegł bardzo wysoko nad torami mój kolejny szlak w stronę Gołego Wierchu i Czech, ciągle koloru zielonego. Z polan podszczytowych widoki ograniczały nadal niskie chmury. Tak doszedłem do pasa granicznego, który został w całości zaorany, a mój szlak znikł bezpowrotnie. Na czuja przeszedłem więc granicę czesko-słowacką, przez to nieszczęsne zaorane pole i odnalazłem zielone znaczki już w czeskim lesie. Przyznam szczerze, że nigdy w mojej ponad dwudziestoletniej karierze nie miałem okazji wędrowania po zaoranym szlaku! Tak doszedłem do drogi biegnącej do czeskiej wioski Herczawa ( Hrcava ). Miałem zamiar ruszyć jeszcze do górskiej chaty na Girowej, ale wtedy rozlało się znowu na dobre i najkrótszą drogą dotarłem do tej wioski. Stoi tu bardzo ładny drewniany kościół katolicki z 1936 r. W lesie kilkaset metrów przed wsią znajduje się kaplica – „Grota z Lourdes”, zwana również „U Panenky”. Ma formę kamiennego, leśnego ołtarza z figurą NMP z Lourdes. Zbudowana została w 1937 r. z nadwyżek kamienia, pozostałych po budowie miejscowego kościoła. Woda cieknąca w „grocie”, doprowadzona ze źródła, znajdującego się na stoku powyżej ołtarza, ma mieć właściwości lecznicze (wg miejscowych – „leczy oczy”). W dolnej części wsi znajduje się natomiast restauracja ” U Sikory „, będąca jednym z najstarszych budynków wioski. W centrum skręciłem w lewo na żółty szlak i koło kościółka dotarłem z powrotem do polskiej Jaworzynki. Dopiero teraz, popołudniową porą zaczęła opadać mgła i było troszkę kłopotu z dotarciem do auta, ale wszystko dobrze się skończyło. Dalszy plan dnia zakładał dojazd do polskiego Cieszyna i wieczorne zwiedzanie miasta. Stamtąd miałem wyruszyć na podbój czeskich gór. I udało się troszkę pozwiedzać, przynajmniej centrum miasta. Na szczęście w polskiej części miasta znajduje się większość cieszyńskich zabytków, skupionych w zespole przestrzennym Starego Miasta oraz na Górze Zamkowej. Do najbardziej rozpoznawalnych należą Rotunda św. Mikołaja i Kościół Jezusowy. Tu właśnie dotarłem i zobaczyłem co chciałem. Jako, że następnego dnia pogoda nadal nie rozpieszczała, dokończyłem zwiedzanie, również czeskiej części już przy świetle dziennym. Największe wrażenie robi XI w. Rotunda św. Mikołaja na Zamku Cieszyńskim, którą widzimy na co dzień na banknocie dwudziestozłotowym oraz panorama miasta z Wieży Piastowskiej. Ciekawostką jest Kościół Jezusowy będący największą świątynią ewangelicką w Polsce. Będąc na wzgórzu zamkowym i wchodząc na widokową wieżę piastowską warto wziąć klucz od kasjerki do rotundy, wtedy możemy ją zwiedzić od środka. Tam minął pierwszy dzień trzydniowej eskapady oraz poranek drugiego. Byli ze mną moi bliscy oraz niezawodny kumpel Daniel. Resztę zobaczycie w fotorelacji, do obejrzenia której na koniec zapraszam. Wkrótce kolejne części mej opowieści z tegorocznej wielkiej majówki. Kto lubi Beskid Śląski może poczytać o wcześniejszych mych wizytach w tych górach tu albo tutaj. Z górskim pozdrowieniem Marcogor Przy okazji zagłosujcie drodzy czytelnicy w krótkiej ankiecie… Loading ...

trójstyk granic polska czechy niemcy